Het Belgische black metal ensemble Wiegedood is er terug. Na de trilogie van ‘De Doden Hebben het Goed’, heeft het drietal – Levy Seynhaeve (gitaar, vocals), Gilles Demolder (gitaar) en Wim Coppers (drums) – een nieuwe stap gezet. Terwijl die trilogie een ode was aan een gestorven vriend, lijkt ‘There’s Always Blood At The End Of The Road’ een ode aan het “herboren zijn”, aan het opnieuw beginnen, aan het verder gaan, … Zelf zegt het drietal dat dit het heftigste werk is dat ze ooit hebben opgenomen en ze kijken er enorm naar uit om dit album aan een live publiek te presenteren. Als ze dan ook maar half zo heftig, furieus en krachtig uit de hoek komen tijdens live concerten als tijdens dit negen tracks tellende album, dan nog zullen de fans overrompeld worden door een furieuze kracht badend in een drukkende duisternis en omgeven worden door een dreigende sfeer. Wij zijn er nu al van overtuigd dat Wiegedood er tijdens live concerten toch op volle kracht zal staan en dan zal elke zaal, elke festivaltent beven op zijn grondvesten zodra het drietal zijn duivels ontbind. ‘There’s Always Blood At The Ened Of The Road’ is vanaf de eerste tonen van opener ‘FN SCAR 16’ een furieuze aanslag op je gehoor, maar dan wel een die blijft nazinderen, en die beklijvend en intens is. Na de laatste klanken van afsluiter ‘Carousel’ hebben wij maar een behoefte: die repeat toets meteen weer indrukken, want wij hebben niet genoeg aan een rondje van dit donker en dreigend schijfje. Wiegedood bevestigd met deze intense, heftige en furieus gebracht nummers dat ze aansluiting hebben gevonden bij de absolute toppers in black metal kringen.

Luc Ghyselen (90)

Century Media

Tracklist: 1. FN SCAR 16 2. And In Old Salamano’s Room, The Dog Whimpered Softly 3. Noblesse Oblige Richesse Oblige 4. Until It Is Not 5. Now Will Always Be 6. Wade 7. Nuages 8. Theft And Begging 9. Carousel