Met het derde full-album, ‘Tunturihauta’, blijft het Finse Verikalpa ons plezieren. De band werd reeds in 2006 opgestart, maar een eerste full-album kwam er pas in 2018 met ‘Taistelutahto’. Twee jaar later, in 2020 dus, was er dan de opvolger: ‘Tuoppitanssi’. En nu komt het gezelschap – Jani Ikonen (vocals), Sami Ikonen (gitaar), Jussi Heikkilä (gitaar), Sami Knuutinen (bass), Jussi Sauvola (keyboards) en Jari Huttunen (drums) – er al aan met een derde creatie die in de lijn der verwachtingen ligt. Opnieuw zorgt dit gezelschap immers voor heel opzwepende folk metal waar je invloeden uit zowel death metal, black metal en symphonic metal in terug hoort. Waarover de heren het precies hebben tijdens deze elf tracks, daar hebben we eigenlijk het raden naar, want alle teksten worden in de moedertaal gebracht. Toch hebben we ons laten wijsmaken dat o.a. alcohol, oorlogen, veldslagen, wapens en mythische creaturen daar deel van uitmaken. Hoe dan ook, de heren laten er alvast geen gras over groeien en gaan er stevig en krachtig tegenaan zodat een heel opzwepend geheel ontstaat die ons langs de ene kant doet denken aan Korpiklaani. Maar dat zou de sound van Verikalpa toch oneer aan doen, want hoe leuk en knap we die folk metal ook vinden, Verikalpa klinkt een stuk krachtiger en verweeft dan ook meer invloeden uit black en death metal in hun sound. Zo zouden we ook Turisas, Finntroll en zelfs Eluveitie durven citeren als referentie bands. Maar toch weet Verikalpa zich ook daarvan te onderscheiden wegens het een stuk toegankelijker, “meer blije”, opgeruimde geluid die dit zestal hier neerzet. Verikalpa zorgt dus voor pure, zij het heel krachtige, folk metal met een eigen gezicht. En dat zorgde er met de vorige albums voor dat we heel gezwind en enorm uit de bol gingen. Dit is met dit derde full-album niet anders. De gedreven en heel energiek gebrachte nummers – je krijgt er elf te verwerken op dit schijfje – zorgen voor een heel opzwepende sfeer zodat wij al vlug alle tafels, stoelen en banken opzij hebben geschoven om zo voldoende ruimte te creëren voor onze wilde rondedansen. Iets waar we eigenlijk geen genoeg van kunnen krijgen en na afloop van een eerste toertje van ‘Tunturihauta’ is er wel telkens iemand die de “repeat-knop” indrukt voor een nieuw rondje. Jongens, wat een energiek en opzwepend feestje is me dat hier aan het worden.

Luc Ghyselen (90)

Scarlet Records SC 405-2

Tracklist: 1. Verikauhu 2. Kalmoarmeija 3. Riitti 4. Raivokansa 5. Rautanen Herra 6. Tunturihauta 7. Jotunimmalja 8. Taisto 9. Hurmos 10. Suohon Suotu 11. Talven Varjot