Het Duitse Dark Millennium werd in 1989 opgestart als Mortal Freight om de naam effectief te veranderen in Dark Millennium in 1991. Na twee goed ontvangen full-albums, ‘Ashore The Celestial Burial’ (1992) en ‘Diana Reed Peace’ (1993), viel het doek over deze band die voor een mix van doom en death metal staat en daar een heel ferme scheut progressive metal aan toe voegt. Maar in 2016 herrijst het gezelschap uit de doden middels het knappe ‘Midnight In The Void’. ‘Where Oceans Collide’ (2018) volgt en met deze ‘Acid River’ is het gezelschap aan album nummer vijf toe. Het nieuwste werkstuk telt zeven tracks, goed voor een kleine vijftig minuten intens muziekplezier als je tenminste houdt van progressive metal waar nog steeds heel wat invloeden uit vooral death metal, maar ook van doom in worden verwerkt tot een wat eigenzinnige geheel. Zodanig zelfs dat we, na een aantal luisterbeurten, nog steeds niet goed weten of we dit album nu de hemel moeten in prijzen of dat we er toch eerder sceptisch tegenover moeten staan. We proberen even te verduidelijken: sommige fragmenten grijpen ons enorm bij de keel, terwijl we andere stukken niet echt weten te waarderen. Voeg daaraan toe dat vocalist Christian Mertens ons met zijn stembuigingen ook al niet echt helpt. Het ene moment kiest hij voor vrij hoge getormenteerde vocalen, een volgend ogenblik helpt een krachtige cleane stem, terwijl hij op nog andere momenten kiest voor een diepe growl. Variatie troef dus. Net zoals in de nummers zelf trouwens waar technische vernuftige fragmenten wel het hoogste woord voeren, maar ook stukken die we enkel met doom kunnen associëren – je weet wel: traag, slepend, sloom – of momenten waar duidelijker de kaart death metal wordt getrokken komen aan bod en zorgen zo voor een beetje gevoel van “we springen lekker van de hak op de tak”. Kortom, we kunnen er moeilijk klaarheid in scheppen. Het voor, of nadeel, is dat je natuurlijk bij elke nieuwe luisterbeurt iets nieuws ontdekt of denkt te hebben ontdekt. Dat zorgt er natuurlijk ook voor dat het album geen hapklare brok is geworden, maar een die zijn geheimen pas na ettelijke draaibeurten zal prijs geven. Zover zijn we hier nog niet en tot dan zullen we ‘Acid River’ van Dark Millennium het voordeel van de twijfel geven. Vraag ons binnen een paar maanden nog eens naar ons waarderingscijfer en dat kan met tien punten de hoogte zijn ingeschoten of misschien met tien punten naar beneden zijn gegaan. In ieder geval is ‘Acid River’ een album geworden dat je enige uurtjes zoet kan houden.

Luc Ghyselen (82)

Massacre Records

Tracklist: 1. The Verger 2. Godforgotten 3. Threshold 4. Lunacy 5. Essence 6. Vessel 7. Death Comes In Waves