Adiant werd gevormd kort voor de eerste algemene uitbraak van de corona pandemie in Oostenrijk. Muzikale basis van het gezelschap – Patricia Gschier (vocals), René Stoecklmair (gitaar), Lizzy Siebenhofer (gitaar) en Marcus Kürzl (drums) – is symphonic metal, maar de puzzelstukjes vielen pas echt in elkaar toen Felix Gschier (bass, growls) erbij werd gehaald en men ook een pak invloeden uit death metal ging integreren in de sound. Met ‘Killing Dreams’ presenteert het vijftal ons zijn debuutalbum dat tien tracks telt. We gaan eerlijk toegeven dat het een beetje wennen is aan deze toch wat bizarre mix. ‘Coronation’ opent en laat een mooie melodieuze intro horen. Daarna vallen de stemmen in: de sopraan blijkt het hoogste woord te voren maar de death metal growls proberen de rust te verstoren. Daarna wint het nummer aan kracht en mag de sopraan alleen verder gaan om dan opnieuw tijdens het refrein geconfronteerd te worden met die rauwe growls. Het titelnummer, ‘Killing Dreams’ opent symfonisch maar met meer vaart. Na een tijdje nemen de mannelijke rauwe growls het heft volledig in handen en zorgen zo voor een enorm contrast met de toch wel kristalheldere sopraan stem van Patricia. Zo speelt het vijftal die gegevens verder uit tijdens de resterende acht nummers. We gaan eerlijk zijn: de pure symphonic metal met de vrouwelijke stem in de hoofdrol kan bij ons op meer sympathie rekenen dan de rauwe mannelijke death metal growls. Maar, het is echt wel heel moeilijk geworden om in het in (female fronted) symphonic metal subgenre waar te gaan maken en door te dringen tot de top. Vandaar waarschijnlijk ook hun keuze om die te mengen met death metal. Maar wij krijgen hier de indruk dat die kleine accenten er maar later aan toegevoegd zijn en eigenlijk bijna niet echt deel uit maken van de échte sound van Adiant. Als grootste voorbeeld willen we daarvoor de ballade ‘Beloved Distance’ aanhalen waar geen enkel accentje death metal te bespeuren valt en de band een knappe prestatie neerzet. Of dit dan voldoende is om de liefhebbers van symphonic metal voor zich te winnen, laten we in het midden. ‘Killing Dreams’ is zodoende best wel een aangenaam album geworden voor die liefhebbers, al zullen ze dus moeten kunnen leven met een aantal accentjes death metal. Wij zijn alvast benieuwd hoe Adiant zich verder zal ontwikkelen.
Luc Ghyselen (74)
Black Sunset / MDD Records BS 048
Tracklist: 1. Coronation 2. Killing Dreams 3. Hiding Place 4. Give Us A Voice 5. Beloved Distance 6. Lighthearted 7. Burning Bridges 8. Insatiable 9. Psychosis 10. Witches Dance