Het Amerikaanse Morgul Blade maakt zijn full-album debuut via het No Remorse Records label. Eerder zorgde het kwartet – Klauf (gitaar, vocals, syntheziser), Jep (lead gitaar, syntheziser), Dan JP (vocals, bass) en Will Spectre (drums, syntheziser) – wel reeds voor een twee tracks tellende ep: ‘Harbingers Of power And The World’s End’ (2019). Beide tracks die op deze ep te vinden waren, kan je ook nu op dit full-album aan treffen zodat je eigenlijk nog niets gemist hebt. Met zo’n naam, Morgul Blade, kan het niet anders of je zorgt voor een true metal album met fantasy verhalen als tekstbronnen. En dat is precies wat je van dit gezelschap krijgt. De heren hebben de boeken van J.R.R. Tolkien goed door genomen en proberen er nu heldhaftige muziek op te plaatsen. Dat lukt wel, maar toch niet volledig, naar onze smaak. Wij verwachten immers energieke kracht, gedrevenheid en pakken heldhaftigheid met stoere, of toch heel krachtige, vocalen. De openingsfase van opener ‘He Who Sits Upon The Black Throne Of Angmar / The Morgul Blade’ is uitnodigend, maar mist net datgene waar we op zoek naar zijn. Gelukkig zorgen de heren na een minuut dat er toch kracht en energie wordt opgewekt. Een duister randje mag natuurlijk en dat past wel in deze setting. Het krachtige energieke en gedreven ritme dat ‘A Last Waltz Of Gevauden’ opent is waar we naar op zoek gaan. Het galopperende ritme dat overneemt kan ons ook al bekoren, evenals de wat donkere, dreigende vocalen. Groot is onze verbazing als melodieuze vocalen het overnemen: weg is de donkere kracht en dreiging. Ook de fade-out van het nummer, met akoestische gitaar, laat ons verweesd achter. Een nieuw krachtdadig galopperend ritme opent ‘In The Grip Of The Dark Lord’. Samenzang probeert ons terug warm te maken voor de sound van Morgul Blade, maar we missen toch opnieuw stoerheid en kracht: we voelen ons immers nergens gevangen of gevat door “The Dark Lord”. Geef ons dan maar het korte, gebalde en kracht uitstralende ‘Sons Of The Night’ dat ons terug bij de les roept. Nee, nog steeds zijn we overdonderd door de sound van Morgul Blade en daar brengt het semi-akoestische, folky klinkende, ‘Oak In The Mist’ ook al geen verandering in. Op zich zeker geen onaardig nummer, maar, naar onze smaak, niet geschikt om een true metal album te sieren. ‘The Five Will Ride At Dawn’ opent energiek en gedreven, maar plots krijgt het tempo een stevige knauw. Gelukkig komt die donkere en dreigende stem langs om voor wat extra pigment te zorgen, maar de vele tempo en ritmewisselingen breken het accent, waarna een cleane, zoetere en meer melodieuze overneemt en onze aandacht opnieuw weg glipt. Wat volgt is meer van dat: vrij goede momenten die afgewisseld worden met momenten die we liever zouden skippen. En die laatsten zijn overduidelijk in de meerderheid. Als een band als Manowar wordt aangehaald als voorbeeld, dan heeft dit Morgul Blade nog een heel lange weg te gaan, want het debuut van deze true metaltrots, ‘Battle Hymns’ uit 1982 blies ons indertijd weg. Dit debuut is aan kleine frisse bries dat bij velen onopgemerkt voorbij zal komen.

Luc Ghyselen (52)

No Remorse Records

Tracklist: 1. He Who Sits Upon The Black Throne Of Angmar / The Morgul Blade 2. A Last Waltz Of Gevaudan 3. In The Grip Of The Dark Lord 4. Sons Of The Night 5. Oak In The Mist 6. The Five Will Ride At Dawn 7. The Beacons Must Be Lit! 8. Blood Has Been Spilled This Night 9. Fell Sorcery Abounds