Het Italiaanse Nightland werd in 2007 opgestart. Eerst koos men er nog voor om een mix van folk metal, death metal en power metal te brengen, maar de heren zijn nu toch al een tijdje die periode ontgroeit en kiezen tegenwoordig voor een sound die dichter aanleunt bij symphonic death metal. Namen van bands als Dimmu Borgir, Septic Flesh en vooral Fleshgod Apocalypse flitsen door ons heen bij het beluisteren van dit derde full-album van Nightland. Opener ‘The Conjunction Of Benetnash’ zet al meteen de toon. Veel kracht, een deel mysterie en heel veel symfonische accenten die wel mooi samengaan met drums, bass en gitaren. De krachtige vocalen vallen pas later in en worden ondersteund door koorzang. ‘For Once My Name’ gaat op dit elan verder en bezorgt ons, net als de opener, een goed gevoel. Met ‘Shade Of A Lowering Star’ hebben we het wat moeilijker en daar is vooral de lange tijdsduur (bijna elf minuten) de boosdoener. Begrijp ons echter niet verkeerd, we waarderen immers best wel lang uitgesponnen nummers, maar hier worden, naar ons gevoel, iets te veel ideeën gestopt in een nummer. Ons betere gevoel krijgt weer een vervolg middels ‘Futher’, al vinden we een deel van de vocalen wat minder naar onze smaak. Het symfonische aspect wint duidelijk de strijd tegenover het metal aspect tijdens ‘101 Megaparsecs’ zodat een heel sfeervol stuk ontstaat, maar wij blijven toch voor een groot stuk op onze honger zitten. Men gaat even groots en sfeervol verder tijdens de openingsfase van ‘The Great Nothing, pt. 1: Of Seeking And Straying’. Gelukkig, voor ons dan toch, komt er op tijd een pak extra kracht bij kijken en worden er ook terug typische death metal vocalen aan het geheel toegevoegd. Voor ‘The Great Nothing, pt. 2: The Reliever’ start men opnieuw bijna vanaf nul, want het eerste deel wordt nogal abrupt afgebroken, waarna men toch al snel mooi opbouwt naar kracht en extra energie. Enig nadeel, naar onze smaak, is het feit dat we opnieuw wat lang moeten wachten op vocalen. Een plus in dit nummer is dan weer de mooi opgebouwde gitaarsolo. Piano mag deel drie van het titelnummer openen en duurt opnieuw een tijd vooraleer kracht en energie aan het nummer worden toegevoegd. Ons besluit is dan misschien hard voor Nightland: Met dit werkstuk kunnen de heren – Ludovico Cioffi (vocals, gitaar, orkestrale arrangementen), Brendan Paolini (gitaar), Filippo Scrima (bass) en Filippo Cicoria (drums) – alvast niet tippen aan werk van eerder opgenoemde bands. Zelf blijven we ook te veel op onze honger zitten wat betreft kracht, want Nightland kiest er vooral voor het symfonische aspect ten volle aan te wenden en dat gaat ten koste van de (death) metal invloeden. Let wel, de openingsfase van het album, de eerste twee nummers, vonden wij vrij sterk, maar dat krijgt niet het vervolg dat wij voor ogen hadden.

Luc Ghyselen (70)

Scarlet Records SC 403-0

Tracklist: 1. The Conjunction Of Benetnash 2. For Once My Name 3. Shade Of A Lowering Star 4. Further 5. 101 Megaparsecs 6. The Great Nothing, Pt. 1: Of Seeking And Straying 7. The Great Nothing, Pt. 2: The Reliever 8. The Great Nothing, Pt. 3: Pursuers Of Absolution