Supernova Plasmajets … wat een naam! Ik hou wel van een gekke naam. Gaye Bikers On Acid, Illuminati Hotties, … zo zijn er wel een aantal bizarre bandnamen te vinden als je begint te zoeken. Verder valt meteen op dat de band nogal veel magenta en cyaan gebruikt voor hun imago en artwork. Dit is weer een iets anders dan traditioneel zwart, wit, zilver, etc. De eerste indruk doet denken dat Supernova Plasmajets een glamrock band is. En die indruk is gerechtvaardigd. De jongens zien er ruig en speels uit, zangeres Jennifer Crush, ziet er kleurrijk (letterlijk en figuurlijk), wulps en “badass” uit. Grappige naam ook voor een zangeres. Op de zeer professionele website van de band verkondigen Supernova Plamajets dat de jaren tachtig terug zijn. Of zoals ze zichzelf omschrijven: “modern female fronted metal with the spirit of the long-missed 80s stadium rock”. En daar sluit ik me volledig bij aan. Supernova Plasmajets is een band met een missie: plezier maken en een degelijke band zijn/worden. Ik weet niet of Pride & Joy Music het label is om ze aan een breder publiek bekend te maken, overigens met alle respect voor dit oerdegelijke label die menige leuke band herbergt. Ik vermoed dat de Plasmajets zelf wel aan de kar gaan duwen richting bekendheid. En geloof me, het zal niet enkel in Mannheim, hun thuisbasis, zijn dat ze bekend zullen worden. De plaat dan. Na intro, ‘Pretty Bizarre’ krijg je opener ‘Beggin’. De toon is meteen gezet: scheurende gitaren, een machtige stem en een deuntje om mee te brullen, dat alles in een degelijke productie. ‘Beggin’ zal ze niet moeten doen, Jennifer. Ik voel de “Crush” nu al opkomen. ‘Take Me To The Underground’ is meer van hetzelfde, al voelt het nummer iets meer poppy aan. ‘Now Or Never’ balanceert tussen hard rock en rock. ‘Deer In The Headlights’ is wat steviger, maar het valt op dat de synths telkens weer het geluid enerzijds minder stevig en tegelijkertijd voller maken. Op ‘Deer …’ zijn de synths iets minder prominent aanwezig en dit bevalt me zeker. ‘Lonely Hearts In The Night’ wordt dan weer gedragen door een stevige riff en door synths die wel zeer aanwezig zijn, maar het werkt. ‘I’m Not Okay’ is dan weer best oké. De rest is ook fenomenaal goed. En voorlaatste nummer, ‘Helllo’ is boenk erop. En dan krijg je nog een toetje in de vorm van ‘Tell It To My Heart’. Ik hoor sommigen al denken: “Taylor Dane”? Ja, inderdaad. Maar het rockt en swingt als de beesten. Dit wordt nogal een feestje op toer met John Diva. Ik zou er graag bij zijn, want deze band heeft net mijn hart gestolen. Yup, tell it to my heart! ‘Now Or Never’ zou wel eens de realiteit kunnen zijn. Alsof ze het zelf beseffen.

Frederik Blieck (89)

Pride & Joy Music PJM 12586

Tracklist: 1. Pretty Bizarre 2. Beggin’ 3. Take Me TO The Underground 4. Now Or Never 5. Deer In The Headlights 6. Lonely Hearts In The Night 7. I’m Not Okay 8. Fade Away 9. Break Me Down 10. Turn Around The Sky 11. Hello 12. Tell It To My Heart