Sinds 2014 probeert het Amerikaanse Siren’s Rain voet aan de grond te krijgen bij liefhebbers van folk metal. De band werd opgestart door William Beritich (bass, backing vocals) en Rena Hellzinger (harp, vocals, percussie, keyboards). Dit tweetal zijn de enige overlevers van de originele line-up die al een pak wijzigingen te verwerken kreeg. Op ‘Rise Forth’, het eerste full-album nadat er twee ep’s op de markt werden gebracht, wordt het duo bijgestaan door Ed miller (gitaar, nyckelharpa), Michael Heaney (gitaar, mandoline) en Scott Eugene Jones (drums, percussie). Zelf noemen ze Eluveitie, Korpiklaani en Nightwish als voornaamste invloeden, al vinden wij op deze ‘Rise Forth’ daar niet veel van in terug. Het album telt negen nummers als we de heel korte intro ‘Prologue’ en de net iets langere instrumentale afsluiter ‘Folk metal Punk’ mee tellen, twee tracks die ons maar heel matig kunnen bekoren. Gelukkig gaat het de band beter af tussendoor. Niet dat we stijl achterover vallen van het afgeleverde werk, maar we kunnen er ons wel vinden. ‘Keepers’, het eerste volwaardige nummer, zorgt toch voor een eerste verrassing en wel in die zin dat we niet zo’n rauwe vocalen van Rena hadden verwacht. Dat ze die dan ook nog afwisselt met hemelse cleane stem hadden we al helemaal niet zien aankomen. Voeg daar een goede opbouw aan toe met mooie folky accenten en je verkrijgt een knap nummer dat naar meer smaakt. Ook tijdens ‘Corporeal Chains’ speelt Rena haar stem ten volle uit, terwijl het nummer een stuk krachtiger klinkt dan zijn voorganger, maar ook wat minder folky accenten kent. Het titelnummer opent kalm en rustig waarna men een aantal versnellingen hoger schakelt, er meer kracht aan toegevoegd wordt en men, gelukkig, de folk accenten niet vergeet. De mannelijke stem die hier opduikt vinden we dan weer een tegenvaller, terwijl men ons dan wel weet te overtuigen met de krachtige “och’s”. ‘Borderline’ opent dan weer heel folky om daarna een metal injectie krijgen met die best wel knappe heel rauwe vocalen van Rena en het mooie getokkel op mandoline als voornaamste aandachtspunten. Ook de tribal drumpatronen die hier opduiken zijn het vermelden waard. Ook het mooi opgebouwde ‘Pennies For The Ferryman’ bevalt ons wel, al komen een paar vocale ideeën nogal vaak terug in deze, naar onze smaak, net iets te lang uitgesponnen track. Het heel krachtige ’13 Steps To Hell’ volgt en opnieuw is het Rena’s diepe en zware stem die ons het meest opvalt. En dan is er nog het langste nummer: het mooi opgebouwde ‘Discarded Hope’ dat tal van wisselingen in ritme, tempo en kracht telt. Opnieuw steelt Rena de show met haar wisselende stembuigingen. Al vallen ons ook het strakke tempo en ritme op en de mooi uitgebalanceerde folky accenten. Met ‘Rise Forth’ zorgt Siren’s Rain voor een mooi opgebouwd, zij het wel genre gebonden, album. Wie hoopt op opzwepende drinkliederen à la Korpiklaani komt alvast van een kale reis terug, wie het eerder heeft voor Nightwish zal ook hier niet echt op zijn wenken worden bediend, wie het dan heeft voor de sound van Eluveitie komt hier toch ook wel beetje bedrogen uit, al is dit misschien het beste voorbeeld van deze drie als de band Siren’s Rain wat wil duiden. Wij onthouden alvast een band met een eigen gezicht waar de stem van Rena het voornaamste aandachtspunt vormt.

Luc Ghyselen (78)

Independent Release

Tracklist: 1. Prologue 2. Keepers 3. Corporeal Chains 4. Rise Forth 5. Borderline 6. Pennies For The Ferryman 7. 13 Steps To Hell 8. Discarded Hope 9. Folk Metal Funk