Ouija is een Spaans black metal gezelschap dat in 1994 werd opgestart als Levial. Een jaartje later werd de naam gewijzigd tot het huidige Ouija. In 2001 hield men het voor bekeken na o.a. een full-album, ‘Riding Into The Funeral Paths’ (1997). In 2009 werd de band opnieuw leven ingeblazen door gitarist Map en vocalist Midgard, twee heren die er ook al bij waren tijdens de eerste levensjaren. Een nieuwe ep, ‘Adversary’ 2010), en een full-album, ‘Ave Voluptatis Carnis’ (2013), passeerden volledig onder de MUSIKA radar door. In 2020 kreeg de line-up een stevige make-over want het eerder genoemde tweetal verwelkomde dan bassist Shogoth, drummer Labelua en gitarist JM 101. Meteen ook de line-up die instaat voor deze drie tracks tellende ep die je een kliene twintig minuten lang onderdompelt in een een stevig bad van dreiging, duisternis en kilte. Eigenlijk wel zoals wij black metal graag horen. Het titelnummer opent en slaat meteen de juiste tonen aan om ons overstag te doen gaan. Een mooie opbouw, brutaal en rauw klinkende vocalen, mooi tempo met nu en dan een wat sneller of trager stukje, voldoende melodie, maar vooral een duistere dreiging die ons bekoort. ‘Kerberos… Like Hell Dogs’ doet daar in niets voor onder en dankzij de kortere duur zijn we misschien nog niet iets meer onder de indruk. Ook afsluiter ‘Therianthropic Involution’ lijkt dezelfde weg op te gaan. Maar hier duiken soms wat schreeuwerige vocalen op die ons een stuk minder boeien. Dat proberen de heren goed te maken door iets meer veranderingen in tempo en ritme te gebruiken. Iets waar ze, naar onze smaak dan toch, niet echt in slagen. Ook de afsluitende pianoklanken hoeven niet voor ons. Dit neemt toch niet weg dat Ouija ons tijdens meer dan de helft van de tijd uitermate geboeid heeft en dat dit nieuwe werkstukje een pak afnemers zal vinden. De volgende opdracht wordt dan een full-album zonder minpunten voor Ouija.

Luc Ghyselen (72)

Independent Release

Tracklist: 1. Selenophile Impia 2. Kerberos… Like Hell Dogs 3. Therianthropic Involution