De Zweedse band Thyrfing startte in 1995 met het spelen van een mix van Viking metal en black metal. De band heeft voor ons een aantal ronduit legendarische albums gemaakt waarvan vooral ‘Valdr Galga’ en ‘Vansinnevisor’ nog steeds met de regelmaat van de klok worden gespeeld. We waren dan ook lichtjes euforisch toen acht jaar na ‘De ödeslösa’ eindelijk een nieuw album werd aangekondigd. Sinds de oprichting zijn er meerdere bezettingswissels geweest waarbij deze van zanger Thomas Väänänen door Jens Ryden (voordien zanger bij het al even legendarische Naglfar) wellicht het meest in het oog springt maar ook dat is alweer veertien jaar geleden. Waar we na lang wachten al meer dan eens behoorlijk ontgoocheld zijn achtergebleven – wellicht ook deels door té hoge verwachtingen – kunnen we stellen dat deze ‘Vanagandr’ ons geenszins ontgoochelt. Thyrfing klinkt nog steeds als Thyrfing maar dan toch ook weer net een tikkeltje anders, misschien net dat ietsje minder rauw dan vroeger maar nog steeds met ruwe kantjes. De hele plaat lang wordt er duchtig afgewisseld zowel in de rauwe zang tot een louter verhalende diepe stem toe. En de muziek gaat van zeer snedige riffs tot een welhaast bombastisch geheel waarbij de keyboards een prominente rol opeisen zonder dat één en ander écht overheerst. Er speelt sporadisch al eens een folkelement mee maar Thyrfing onderscheidt zich van bands zoals Finntroll of Moonsorrow doordat bovenal de stevige metal bovenaan staat en ze veel minder de folkzijde of het speelse opzoeken. Het geheel klinkt als een epische tocht van de ware Vikingen die ruw en onheilspellend is. Afsluiter ‘Jordafärd’ is dan weliswaar eerder traag slepend maar van een dermate epische schoonheid dat het album niet op een meer passende manier kon afgesloten worden. Er komt hierbij zelfs een cello en een flard sopraangezang op de proppen om de nodige grandeur aan het nummer mee te geven. Zelden zijn we zo door een album mee gezogen vanaf de eerste luisterbeurt en het goede nieuws is dat het bij elke luisterbeurt enkel beter wordt. Kortom, na acht lange jaren heeft Thyrfing met ‘Vanagandr’ in één vingerknip zijn plaatsje aan de top terug ingenomen. Een must have en nu al een certitude in ons eindejaarslijstje.

K.H. (95)

Despotz Records

Tracklist: 1. Döp dem i eld 2. Undergångens länkar 3. Rötter 4. Fredlös 5. Järnhand 6. Håg och minne 7. Träldomsord 8. Jordafärd