De Zweedse melodische hardrockband M.ILL.ION, door bassist B.J Laneby opgericht in 1989 in Göteborg, kende na hun laatste album ‘Sane & Insanity’ uit 2011 even een noodgedwongen pauze. B.J werd getroffen door een terminale bacterie, maar als bij wonder genas hij na enkele maanden in het ziekenhuis. Toen besloot hij om M.ILL.ION te laten rusten. Maar zoals destijds ook het Zwitserse Shakra even van de rockwereld verdween en in 2011 met een ‘Back On Track’-album terugkwam, lijkt eenzelfde scenario voor de heren van M.ILL.ION zich te volstrekken. In de herfst van vorig jaar kwamen de originele bandleden zanger Hans Dalzon, gitarist CT Rohdell, keyboardspeler Marcus Berglund en bassist B.J Laneby samen. Bijgestaan door lead gitarist Henrik Andersson en drummer Magnus Rohdell zorgden ze voor een heropstanding van de band. Inmiddels is het al dertig jaar geleden dat het debuut het daglicht zag en dat gaf de bandleden de kriebels van destijds terug. Dit vertaalt zich in een sprankelend nieuw achtste album. Hiermee wil het gezelschap niet eventjes de nostalgische toer opgaan, maar is van plan is om live het een en ander in beweging te zetten. Deze heropleving zorgt voor een vijftiental nummers, goed voor een klein uur hard rock nummers. We vinden deels een opnieuw opgenomen selectie van de eerste drie albums ‘No.1’, ‘We, Ourselves & Us’ en ‘Electric’, deels zeldzame opnames en deels nieuw materiaal. De opnames werden gemixt door de Britse producer Simon Hanhart en gemasterd door Tim Debney. Het album start met nieuw werk. Titelnummer ‘Back On Track’ klinkt herkenbaar, stevig en passeert niet onopvallend. Een sterk arrangement en pittige gitaarsolo’s zorgen voor een kruidige start, die naar ‘meer van dat’ vraagt. En dat krijgen we, die moderne twist vinden we ook in ‘Rising’, waar de hese vocalen van Hans knap uitblinken. De inspiratie voor de tekst haalden ze uit het overwinnen van tegenslagen bij de recente gebeurtenissen. Iets rustiger is ‘Circle Of Trust’, die terug bevestigd qua sound. Jammer genoeg slechts drie nieuwe muzikale bijdrages, want ze waren erg aangenaam. Het album vervolgt met een collectie nummers uit de eerste albums, zoals ‘90-60-90’ en het knappe melodieuze ‘Sign Of Victory’ uit No. 1 van 1992. Dergelijke nummers op een debuut zorgen dat je opvalt. Overal zit de combinatie van keyboard met gitaren doordrenkt in de arrangementen, die meestal binnen de lijntjes blijven. De meeste nummers liggen in de lijn van het verwachtbare, telkens met die typische handtekening. Maar dan heb je ‘Judgement Day’. Dit lijkt het ideale voer voor headbangers die een vlot ritme opzoeken. Onverwacht draait het gitaargericht nummer als dreigende mokerslagen in het refrein op een tragere cadans het ritme kapot rukken. Heerlijke switch in arrangement, waardoor variatie in het album komt. ‘Eye Of The Storm’, ‘Get Down To Biz‘ en ‘Candyman’ vinden we terug op het album ‘Electric’ van 1998, alsook het stevigere ‘Narrow Mind Land’, waar halverwege een extra lampje op de keyboardspeler en gitarist gericht wordt. Het album ‘We, Ourselves & Us’ is ook met vier nummers vertegenwoordigd. ‘Burn In Hell’ doet aan ‘Modern Day Delilah’ denken van KISS. Echter, die inspiratie kunnen ze daar niet gevonden hebben gezien KISS vijftien jaar later ten tonele kwam met hun ‘Sonic Boom’ album. Ook ‘Doctor Lööv’ doet aan de geschilderde bende denken. Ergens tussenin zit ‘Lovely Eyes’, een seventies klinkende ballad, die het album wat opentrekt. Voor wie de band kent, zullen vooral de nieuwe nummers inspireren. Nieuwelingen krijgen dan weer een mooi overzicht van hun repertoire, wat wellicht de kriebel zal opwekken om te spitten in het uitgebrachte materiaal van de band.

Rocking Klingon (84)

AOR Heaven aor 00238

Tracklist: 1. Back On Track 2. Rising 3. Circle Of Trust 4. 90-60-90 5. Sign Of Victory 6. Judgement Day 7. Eye Of The Storm 8. Narrow Mind Land 9. Lovely Eyes 10. Burn In Hell 11. Doctor Lööv 12. Mother Earth 13. Get Down To Biz 14. Tear Down The Walls 15. Candyman