Het Franse Raismes Fest is aan zijn tweeëntwintigste editie toe. Dit niet zo groot festival creëert een heel aangename sfeer op een mooie locatie – het Chateau de la Princesse d’Arenberg – in het Franse Raismes. Telkens opnieuw slagen de organisatoren erin om een mooie affiche samen te stellen met zowel internationale bands als meer lokaal gekende bands. Ook nu weer wordt het op zaterdag 11 en zondag 12 september genieten geblazen van zo’n achttien bands. Wij zetten ze even op een rijtje en geven, naar “aloude” MUSIKA traditie, wat info mee.

Op zaterdag komen volgende acht bands aan bod (wie het Australische Electric Mary vervangt weten wij bij het schrijven van dit artikel nog niet):

Het Britse The Darkness werd in 2000 opgestart en kiest voor een mix van hard rock en glam metal. In 2006 houdt het gezelschap het voor gezien, maar in 2011 begint het muzikaal weer te kriebelen en wordt The Darkness nieuw leven ingeblazen. Tot op heden telt de discografie van de heren zes full-albums al wordt een nieuw album, ‘Motorheart’, aangekondigd voor halfweg oktober.

Het Franse Sidilarsen werd in de buurt van Toulouse in 1997 opgestart en drukt zich muzikaal uit aan de hand van een mix van nu metal en industrial metal. In de discografie van Sidilarsen vind je tegenwoordig zeven full-albums waarvan ‘On Va Tous Crever’ uit 2019 het meest recente is.

Het Amerikaanse Little Caesar werd in 1987 opgestart maar gaf er na zo’n vijf jaar in 1992 de brui aan. Nochtans zorgde dit gezelschap in 1989 voor een knappe bewerking van de soul klassieker ‘Chain Of Fools’. Sinds 2001 kriebelt de muzikale microbe weer voldoende om terug op pad te gaan. Little Caesar staat voor een mix van classic rock, hard rock en glam rock. In de discografie van de band vind je o.a. acht full-albums waarvan ‘Eight’ uit 2018 het meest recente is.

Veel Franse bands zijn relatief onbekend buiten de landsgrenzen. Zo ook Lazuli, een progressive rock ensemble. Dat de heren heel wat invloeden uit de Arabische muziek in hun muziek laten doorschemeren zorgt ervoor dat ze, zelfs in Frankrijk, als buitenbeentje worden beschouwd. Voeg daaraan toe dat Claude Leonetti die verlamd raakte aan zijn linkerhand een eigen gecreëerd instrument bespeeld: de LéOde. Lazuli: een band om naar uit te kijken.

Het Duitse Wolvespirit ging in 2010 van start en koppelt muzikaal gezien hard rock aan psychedelica. Dankzij vocaliste Donna “Debbie” McCain doet de band ons vooral denken aan acts als Janis Joplin en misschien nog iets meer aan Jefferson Airplane. Vijf full-albums sieren ondertussen de discografie van Wolvespirit.

Voor een portie blues rock zit je goed bij het Franse Red Beans & Pepper Sauce, een band die, volgens een aantal critici, beschikt over een enorm sterke vocaliste die dat dan ook nog koppelt aan een charismatische podium présence. Als we het goed hebben telt de discografie van Red Beans & Pepper Sauce ondertussen vier full-albums waarvan ‘Mechanic Marmelade’ (2019) het meest recente is.

Imperial Jade is afkomstig uit de buurt van het Spaanse Barcelona, alwaar de band in 2012 van start ging. Het gezelschap drukt zich muzikaal uit aan de hand van hard rock. Imperial Jade zorgde reeds voor twee full-albums waarvan ‘On The Rise’ uit 2019 het meest recente is.

Over X-Rated kunnen we heel kort zijn: dit is een compleet blinde vlek in de grote MUSIKA-encyclopedie.

Op zondag is het volgende negental aan de beurt:

De Britse band The Quireboys werd in 1984 opgestart en heeft er dus al een lange muzikale carrière in hard rock, classic rock en blues rock op zitten, maar kende ook al een vrij lange periode van inactiviteit (tussen 1993 en 2001, een korte heropflakkering in 1995 niet te na gesproken). Voornaamste bezielers van The Quireboys zijn nog steeds vocalist Spike en gitarist Guy Griffin. In de discografie van de band vind je twaalf full-albums waarvan ‘Amazing Disgrace’ uit 2019 het meest recente is.

Myrath is een progressive metal band uit Tunesië die in 2006 van start ging, al kent de band een voorgeschiedenis als Xtazy die terug gaat tot 2001. Het gezelscahp zorgde ondertussen reeds voor vijf full-albums waarvan het meest recente, ‘Shehili’, dateert van 2019. Naast die knappe albums gooit Myrath ook steeds hoge ogen met hun live performancess.

Het Britse Diamond Head was een van de toppers, naar onze smaak althans, van de roemrijke NWOBHM periode. De band ging in 1976 van start en hield het in 1985 voor bekeken. In die periode zorgde Diamond Head voor drie knappe albums waarvan vooral het debuut ‘Lightning To The Nations’ (1980) absolute top in het (sub)genre is. Tussen 1991 en 1994 liet de band opnieuw van zich horen, maar uiteindelijk duurde het tot 2000 vooraleer de band opnieuw echt onder stoom kwam met ondertussen opnieuw vier zeer sterke full-albums waarvan ‘The Coffin Train’ uit 2019 het meest recente is. Gitarist Brian Tatler is de enige overlever van de originele line-up.

Robert Jon & The Wreck is een Amerikaans gezelschap dat je in het vakje Southern Rock mag onderbrengen. De band werd in 2011 opgestart en zorgde reeds voor vijf full-albums waarvan ‘Take Me Higher’ uit 2019 het meest recente is. Wij, van MUSIKA, zagen de band nog niet eerder aan het werk maar we horen wel niets anders dan lovende woorden over de live prestaties van Robert Jon & The Wreck.

Thundermother is een Zweedse all female band en staat voor een mix van hard rock en heavy metal. De band werd in 2009 opgestart door gitariste Filippa Nässill. De band heeft ondertussen vier full-albums op de markt waarvan ‘Heat Wave’ (AFM Records – voor bespreking zie onze rubriek “CD review”), dat vorig jaar op de markt kwam en dit jaar al in een deluxe editie opnieuw werd uitgebracht, het meest recente is. Maar tijdens live concerten zorgt Thundermother steeds voor iets extra’s, dus is gaan kijken de boodschap.

The Electric Alley is een Spaanse hard rock / classic rock band opgestart in 2012 in Cádiz. Als we het goed hebben zorgde The Electric Alley ondertussen voor drie full-albums waarvan ‘Turning Wheels’ uit 2018 het meest recente is.

Het Franse Knuckle Head staat voor een mix van dark rock, country en roots. Voeg daar dan wat invloeden uit stoner rock, desert rock en psychedelica aan toe en je verkrijgt een muzikaal beeld van deze twee heren (Jack (gitaar, vocals) en Jock (drums, gitaar)). Het meest recente album van Knuckle Head kreeg eenvoudig weg ‘II’ als titel mee.

De Amerikaan Zak Perry is de bandleider van Zak Perry & The Beautiful Things, een gezelschap dat zich muzikaal uit drukt aan de hand van een mix van blues rock en Southern Rock. Voor zover we konden achterhalen telt de discografie van Zak Perry & The Beautiful Things vijf full-albums.

Het Franse Octane, ook zowat een blinde vlek in de grote MUSIKA-encyclopedie, is afkomstig uit de buurt van Laval en drukt zich muzikaal uit aan de hand van hard rock.

Dit lijken ons alvast voldoende redenen om je ticket voor deze tweeëntwintigste (!) editie van Raismes Fest te reserveren. Meer info vind je alvast op www.raismesfest.fr