Constancia zag in 2007 het levenslicht als geesteskind van voormalig Scudiero / Token toetsenist Mikael Rosengren, die een aantal geschreven nummers wou opnemen. Hiervoor ging hij ten rade bij gitarist Janne Stark. Die nam op zijn beurt contact op met drummer Peter “TrumPeter” Svensson. Toen ook Jaded Heart-bassist Michael Müller aantrad was enkel de keuze voor een vocalist de ontbrekende schakel. David Fremberg werd geselecteerd en hun debuutalbum ‘Lost And Gone’ werd in 2009 een feit. Een tijd later kwam bassist Linus Abrahamson in de band en kwam de opvolger ‘Final Curtain’ uit. Het schrijven aan nieuwe nummers bleek begin 2019 langer tijd in te nemen dan gedacht. Vocalist David Fremberg had geen tijd meer voor de band en ruilde zijn plaats achter de microfoon met Pete Godfrey. Met de voormalige vocalist in gedachten, herwerkte de creatieve nieuwkomer de nummers met nieuwe teksten en eigen vocale arrangementen. Begin 2020 had de band genoeg sterk materiaal om de opnamestudio in te duiken. De titel ‘Brave New World’ moeten we zien als inspiratie voor 2021. Het mixen van het album verliep ook niet vlekkeloos. Uiteindelijk kon Fredrik Folkare de melodieën, progressieve invloeden, agressieve gitaren en vocale arrangementen van een gepaste mix voorzien. De heren vliegen er meteen in met ‘Brave New World’, een pakkende opener die right in your face komt met catchy refrein en stomend ritme. De nieuwe vocalist Pete blinkt uit en het verfijnde gitaarwerk zorgt voor een extra drive aan het nummer. Minder overtuigend is ‘Forget Me Not’, waar gezongen wordt van walk through the fire maar het vuur een stuk geblust lijkt. Op zich niet verwonderlijk als je met voorgaande knaller de schijf gestart hebt. We pikken de draad terug op met ‘Blame It On Love’ en ‘Synchronistic’, die soms een progressief kantje laat horen. Toch een leuke verandering. ‘My Disease’ dreunt dieper door met ruwer gitaarwerk. Een trager ritme zorgt voor een zwaardere indruk dan we al eerder gehoord hebben, al doe een keyboardlaagje wonderen naar het einde toe. Het knappe arrangement en gitaarsolo zorgen voor een fris middenstuk. Vocalist Pete Godfrey mag zichzelf een pluim toedienen want hij levert knap werk, die soms aan Joey Tempest laten denken. Het alsof de plaat hier en daar een injectie krijgt en het nummer erna nodig heeft om te bekomen. Waar ‘The Key’ en ‘Stand Your Ground’ een eerder gewone ondertoon uitstralen, pakken ‘Titanium’ en vooral de oorwormpjes ‘Stronger’ en ‘We Are Unbreakable‘ het terug melodieuzer en positiever aan. De volgorde van de nummers zorgt voor afwisseling van gevoel, waardoor alles netjes verdeeld wordt. Met een vreemde intro sleurt de afsluiter ‘Open Your Heart’ zich tergend traag op gang maar evolueert naar een knap stukje schrijfkunst, die meerdere stijlen weet te combineren. Het is een einde die ik niet zag aankomen. Waar de meeste nummers vrij voorspelbaar en braafjes blijven, weten de heren hier en daar toch voor wat pittige opmerkingen te zorgen. Het algemene gevoel is vrij positief, al zijn er wel enkele nummers die ik zou schrappen om het geheel sterker te maken. Maar dat is wellicht persoonlijke smaak, want we krijgen drie kwartier enthousiaste muzikanten te horen die tezamen meer dan hun som worden.

Rocking Klingon (80)

Pride And Joy Music PJM 12555

Track list: 1. Brave New World 2. Forget Me Not 3. Blame It On Love 4. Synchronistic 5. My Disease 6. The Key 7. Titanium 8. Stand Your Ground 9. Stronger 10. We Are Unbreakable 11. Open Your Heart