Toen Edmond Karban en Cristian Popescu het voor bekeken hielden bij Negura Bunget, hield het progressieve black metal wereldje collectief de adem in. Was dit het einde voor zo’n vooraanstaande, toonaangevende band? Neen, want Karban en Popescu richtten Dordeduh op om hun eigen spirituele progressieve uitingen vorm te geven en in plaats van één, had Roemenië sindsdien twee toppers in het genre. Conceptueel bleven veel succeselementen van Negura Bunget overeind op hun self-titled debuutalbum ‘Dordeduh’: allerlei rare instrumenten met onuitspreekbare namen die soundguys overal in Europa grijze haren bezorgden, gecombineerd met een heel eigen vorm van black metal. Met opvolger ‘Har’ zijn we intussen negen jaar verder en blijft enkel Dordeduh overeind na de dood van Negru in 2017, dus durft er al eens één en ander te veranderen. De bizarre instrumenten en sjamanistische percussie is zeker nog aanwezig, maar lijkt minder noodzakelijk samen te hangen met de metalpartijen. Middenin het album treffen we een aantal nummers die zeker dwepen met ambient folk, waarbij ‘Calea Magilor’ het kantelpunt is. Bottengetik, mondharp, donker mantrisch geneuzel maar vooral ook synths zwaaien de plak. Op ‘Vraci De Nord’ opent dit een portaal naar een andere, exotische wereld met een leuk dreigend sfeertje, ook wanneer gitaar, drums en grunts erbij glijden. Lange passages worden uitgetrokken voor een cinematisch soort dungeon synth dat Mortiis-fans zeker zullen appreciëren, net als op ‘Desferecat’. Beide nummers combineren ambient folk met een modern, eclectisch soort metal zoals op de laatste plaat van Nytt Land en eigenlijk kan dit wel over het hele album gezegd worden: de black metal beperkt zich tot een paar donker dissonante partijen en bruggetjes maar is zeker geen constante meer. Eerder werd gekozen voor een verfrissende, eclectische, progressieve mengvorm van metalstijlen à la Pyogenesis en dat is zeker geen slechte zaak. Er wordt vooral ingezet op eerder sonore oasis van rust met cleane, hypnotische zang en veel esoterische synths. ‘N Vielistea Uitarii’ en ‘De Neam Vergur’ hebben door de combinatie hiervan met ritmische metaluitbarstingen een sterke Skalmold / Enslaved vibe, zij het dan progressiever en minder Viking. Want het zijn natuurlijk geen Vikingen, maar Roemenen en die Oost-Europese toets is zeker aanwezig door het exotische sfeertje dat één of ander dissonant clavesimbel-achtig instrument produceert op tracks als Descant, samen met de cleane zanglijnen. Past helemaal binnen de avant-gardistische stijl die veel Oost-Europese underground bands erop nahouden. Kortom, een plaat met veelzijdige inhoud die een heel divers publiek zullen aanspreken! Gatekeeper blackies blijven hier best ver vandaan, fans van Pyogenesis, Skalmold, Nytt Land, Mortiis en zelfs Afro Celtic Sound System mogen daarentegen in de rij gaan staan!

Sam Bruynooghe (87)

prophecy Productions

Tracklist: 1. Timpul Intilor 2. N Vielistea Uitarii 3. Descant 4. Calea Magilor 5. Vraci De Nord 6. Desferecat 7. De Neam Vergur 8. Vaznesit