Hoe deze band zo lang onder mijn radar zijn gebleven, is een mysterie. ‘Shiva’ is reeds hun zesde langspeler, maar zelf leerde ik hen pas kennen met de release van hun split ‘Dawning Ov The God’ met Sarastus in september 2020. Ik was toen in volle ontdekking van wat ikzelf “Duitse happy pagan black” noem (denk aan Totenwache, Sarkrista, Mavorim, Aussichtslos…) en was meteen verkocht. Het nieuws dat de vijf Finnen in mei met een nieuw album naar buiten zouden komen, klonk dan ook letterlijk als muziek in de oren! ‘Apokalu’ geeft al meteen de aftrap met een erg licht en catchy deuntje. Als je je band Goats Of Doom noemt, neem je jezelf immers niet al te serieus – hopelijk. De energie – en vooral de ritmes – is erg punky, maar dan gecombineerd met heerlijke pagan screams en hoog gitaargeweld, doorweven met subtiele melodische lijntjes en effectjes die het geheel dat beetje extra geven. Ook een beetje epiek in de vorm van tragere passages, koorzang en akoestisch getokkel wordt niet geschuwd. Ook de volgende nummers blijven up tempo en van een behoorlijk rock & roll-gehalte. Tegen de tijd dat ‘Lumiskertomus’ aanbrak, kwam de openbaring dat de ritmes niet per se punky zijn, maar eerder hun manier om – zoals dat hoort bij pagan metal – hun erfgoed de metal binnen te smokkelen: het zijn voorwaar humppa ritmes! Dit zorgt voor een erg energiek en leuk sfeertje dat in wezen perfect bij pagan black metal past, al zeker in combinatie met de sporadische schreeuwpartijen, keelzang en lier die de muziek binnensluipen. ‘Korjuu’ is dan weer zodanig rock & roll dat het bijna stoner te noemen is, met een zware bassound en een bijna psychedelische melodische gitaarlijn op een gezapig ritme. Laat je echter niet misleiden: er zitten ook heel wat vette volbloed black metal partijen in het nummer en de hoofdtoon blijft altijd pagan. ‘Rotat’ is een ietwat vreemde en rommelige uitschieter die niet echt een meerwaarde met zich meebrengt. Afsluiter en titeltrack ‘Shiva’ duikt dan weer nog wat dieper de roots in en opent met een best aardig stukje esoterische ambientfolk dat fans van Wardruna en Nytt Land zeker zullen appreciëren. Daarna vervalt het erg lange nummer net als ‘Rotat’ een beetje in generische black metal, de fut lijkt er wat uit te zijn. Dat gezegd zijnde bevat dit album vijf absolute knallers van nummers die ongetwijfeld live nog zeeën van bier zullen ontketenen! Veel meer naar de pagan / folk kant toe dan ik van de split leerde kennen, maar zeker een paar luisterbeurten waard voor adepten van het meer lichtvoetige black metal geweld, ideaal voor met een drinkhoorn aan de barbecue.

Sam Bruynooghe (80/100)

Purity Through Fire

Tracklist: 1. Apokalu 2. Uljas Uusi Mailma 3. Loumiskertomus 4. Armon Varjot 5. Korjuu 6. Rotat 7. Shiva