Melodic death metal: een genre waar ik bepaalde bands wel kan pruimen mits aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt: mooie mix tussen het melodische en het ruwere, harde gedeelte, én logischerwijze dan ook mooi evenwicht tussen grunts en cleane zang, goede cleane zang, én ook in het hardere werk nog zin voor melodie. Ik geef toe: ik ben veeleisend Nu Oceana voldoet hier prefect aan. Deze Italiaanse band, opgericht in Rome in 1994, heeft er wel wat lang over gedaan om een debuutalbum uit te brengen maar ‘The Pattern’ is wel een voltreffer. Al op het eerste nummer, ‘Hiding Lies’ hoor je dat het snor zit. Rustig begin met mooie cleane zang om snel af te wisselen met lichte grunt. Ook de tempowisselingen zijn top en vloeien mooi in elkaar zodat zowel de fan van death metal als de fan van melodic metal zullen hier blij mee zijn. Idem voor ‘Fall To Silence’. ‘Violet’ gaat dan wat de doom toer op, gecombineerd met melodische, catchy riffs en zang. Verdere nummers die in het oor blijven hangen zijn het korte maar goede, up tempo ‘A Friend’, het catchy ‘Carousel’ met prima cleane zang, ‘A Lament’ wat begint in Katatonia stijl om dan in pure death metal uit te monden, én het veertien minuten durende meesterwerk ‘Atlantidea Suite Part 1’ met alle nodige tempo, stijl en zangwisselingen. Ook horen we nog een cover van ‘The Unforgiven’ van Metallica. Na het meermaals beluisteren van ‘The Pattern’ kunnen we stellen dat dit een dijk van een plaat is: topnummers, goede artiesten en een vlekkeloze productie. Wel moet deze sound meer bestempeld worden als progmetal met melodic death metal invloeden i.p.v. melodic death metal. Voor death metal fans zal dit album mogelijks wat te soft zijn.

Bart Verlinde (85)

Time To Kill Records

Tracklist: 1. Hiding Lies 2. Fall To Silence 3. Violet 4. Tragicomic Reality 5. A Friend 6. Carousel 7. A Lament 8. Spoiled 9. Atlantidea Suite Part 1 10. The Unforgiven 11. You Don’t Know