Het valt niet zo vaak voor dat we wild-enthousiast worden als er een plaat wordt aangekondigd maar voor Bongzilla maken we toch even een uitzondering. Na zestien jaar (!) keren de pioniers van wat ze zelf de weed-metal noemen terug met een full-album. Ze noemen het zelf dan wel weed-metal – de reden ervoor lijkt ons vrij voor-de-hand-liggend, maar voor wie de naam Bongzilla compleet nieuw is, het is simpelweg stoner / doom / sludge met een enorm groovende bass doorspekt met psychedelische space rock. De band werd opgericht in 1995 en stamt uit Wisconsin. Hun vorige album ‘Amerijuanican’ dateert van 2005. Tot 2009 bleef de band actief toeren om dan eigenlijk in alle stilte in pauzemodus te gaan. In 2015 werd de band uit een lange winterslaap gehaald om o.a. in 2017 met een mini-tour ook Desertfest in ons eigenste landje aan te doen. In oorsprong was Bongzilla een viertal maar sinds Cooter Brown in maart vorig jaar aankondigde om gezondheid en familiale redenen de band te verlaten, besloten de oorspronkelijke oprichters als een drietal verder te gaan. Zo hebben we momenteel de volgende bezetting: Mike “Muleboy” Makela (bass, vocals), Jeff “Spanky” Schultz (guitar) en Mike “Magma” Henry (drums). ‘Weedsconsin’ bevat zes compleet nieuwe nummers die samen goed zijn voor drie kwartier puur genot. En nee, je moet niet stoned zijn om dit steengoed te vinden. De heren bewijzen na al die jaren waarom ze nog steeds bij de topklasse gerekend mogen worden. Vaak instrumentaal nemen ze je mee op een bijzonder groovende meeslepende trip. Geopend wordt er met ‘Sundae Driver’. Meteen grijpt een loodzware bass je bij de keel om je niet meer los te laten. De momenten dat Muleboy zijn keelgat openzet, hoor je een stemgeluid dat klinkt als de meest getormenteerde ziel ooit, rauw en krassend. ‘Free The Weed’ zet het sludge-feestje verder tot ‘Space Rock’ een andere toon zet. Dit nummer dat de tien minuten overschrijdt, laat een meer stoner geluid horen waarbij de space rock invloeden – wellicht niet toevallig net nu – de bovenhand nemen. Het nummer ‘The Weedeater’ is een beetje de vreemde eend in de bijt doordat het slechts een halve minuut duurt en eigenlijk niet meer is dan een space-achtig tussendoortje om dan over te gaan in een ronduit epische ‘Earth Bong / Smoked / Mags Bags’ dat ruim een kwartier lang alles bevat wat een verslavend nummer ook maar kan bevatten. Damn, wat zijn wij weg van ondermeer de percussie in dit nummer. Afsluiter ‘Gummies’ is dan weer loodzwaar en mept alles en iedereen definitief omver met werkelijk zeer logge gitaren die enkel doorweven worden met één of ander gelach alsof je op een bezopen feestje zit. Kortom Bongzilla heeft ons na zestien bijzonder lange jaren niet ontgoocheld, verre van. Een plaat die je instant op repeat zet.

K.H. (90)

Heavy Psych Sounds HPS 160

Tracklist: 1. Sundae Driver 2. Free The Weed 3. Space Rock 4. The Weedeater 5. Earth Bong / Smoked / Mags Bags 6. Gummies