Bij Frontiers vinden we vaak bands, samengesteld met diverse toppers in hun vak. Er beweegt zodoende veel tussen de bands onderling en dat is vooral de oorzaak van platenbaas Serafino Perugino. Hij was destijds ook de bezieler van Sunstorm dat oorspronkelijk ontworpen was om een melodieuze rock / AOR stijl te creëren. Zanger Joe Lynn Turner zou in dit project de centrale spilfiguur worden. Intussen zijn we een aantal albums verder en kwam de vraag van de fans om het meer melodieuze AOR-geluid van de eerste albums terug te halen. Daardoor werd na gesprekken met producer en songwriter Alessandro Del Vecchio, besloten om de vocalist door Ronnie Romero te vervangen. Alhoewel Ronnie inmiddels wel behoort tot dat selecte groepje toppers bij de rockvocalisten, het is altijd de vraag of je een gevestigde waarde als Turner na vijf positief onthaalde albums zomaar kan vervangen. ‘Afterlife’ schiet aan 220 bpm uit de startblokken. Veel keyboard en ritmewissels zorgen voor een luchtig arrangement, waar een uptempo ritme strak aangehouden wordt. Het vormt een melodieuze en krachtige start. Iets hoger op de melodieuze ladder vinden we het meer AOR gerichte ‘One Step Closer’. Hier komen de ruwe en hese vocalen van Ronnie goed uit en krijgt het nummer een extra scheurend tintje. Een pak rustiger is ‘Swan Song’, waar de onmisbare keys van Alessandro met een Deep Purple sound domineren. Ronnie en de knap solerende gitaristen zorgen voor een ferme meerwaarde. Groovy sound en volop hammond zorgen in ‘Born Again’ voor een rustiek tintje, waar alles Ronnie ons duidelijk maakt dat alles rond de liefde draait. Nog iets dieper gaan we met het lekker trage ‘Stronger’, dat zich dreunend een weg binnen je oren opzoekt. Op eenzelfde tempo vinden we ‘I Found A Way’, dat zich zwaarder en met wat meer melodie laat horen. Het breekbare ‘Lost Forever’ wordt door Ronnie en Alessandro op piano gestart. De inbreng van de gitaren en drum zorgen voor wat meer energie maar de fragiele kern blijft in deze powerballade behouden, zelfs als een scheurende en virtuoze gitaarsolo de scepter even overneemt. Stevige riffs domineren in ‘Far From Over’ het ritme al weet Ronnie deze wel in te tomen. Gierend de hoogte in starten de snarenplukkers ‘Here For You Tonight’, dat na deze intro terugvalt om terug naar het refrein aan te vallen. In de break halverwege dit oorwormpje slaan de gitaristen terug stevig toe. Zo donker kan de nacht niet zijn want de melodie is een van de sterke troeven die in ‘Darkest Night’ uitgespeeld worden. De vocale lijnen kronkelen zich wat meer ingetogen rond een erg ritmisch arrangement dat hier voor een onweerstaanbaar tikkend voetje zorgt. De stempel van Ronnie in het Rainbow aanvoelende ‘A Story That You Can Tell’ is duidelijk. In deze afsluiter haalt iedereen nog eens het beste van zichzelf naar boven. Het moge duidelijk zijn dat Ronnie zich erg goed voelt in het melodieuze rockwereldje want in de voorbije nummers weet hij meerdere keren uit te blinken. Na enkele uptempo (en voor mij beste) nummers vooraan het album zakt het ritme naar het midden, maar bouwt naar het einde terug op. De nummers zijn goed uitgewerkt om zijn vocalen voluit te laten presteren, al vergat de voorspelbare en alom overheersende Del Vecchio nooit om zelf uit de spotlights te komen. Sunstorm komt met de wissel achter de microfoon wel een stuk steviger naar voor, maar dat zullen de Romero fans, zoals ondergetekende, enkel toejuichen.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCD 1097

Tracklist: 1. Afterlife 2. One Step Closer 3. Swan Song 4. Born Again 5. Stronger 6. I Found A Way 7. Lost Forever 8. Far From Over 9. Here For You Tonight 10. Darkest Night 11. A Story That You Can Tell