Robert Berry is een muzikant die zelf ook nummers schrijft, opneemt en produceert. Destijds was hij lid van de band 3, waarmee hij samen met Keith Emerson en Carl Palmer in 1988 het debuutalbum ‘To The Power Of Three’ uitbracht. Ondanks de lovende kritieken is de band nooit verder geraakt. Toch werd dit de start van de band 3.2 en een opvolgend album ‘The Rules Have Changed’. Ondanks Keith Emerson’s overlijden in 2016, komt Berry nog één keer terug met een op Emerson geïnspireerd derde en tevens afscheidsalbum. De opener ‘Top Of The World’ is meteen een serieuze kluif waar je het genre goed tegen de kiezen voelt. De Keltische en folk-geïnspireerde pingelende intro begint vrolijk en opgewekt. Het geeft groen licht voor een gevarieerd nummer met soms deprimerende progrock en zweverige synthesizer, die soms naar de seventies aanleunt. Een ferme knipoog naar Led Zeppelin dus, waar erg sterke arrangementen een rode draad vormen. Meeslepende op- en neergaande trip die de randjes van depressieve en negativiteit opzoeken, maar daardoor ook de wegen van optimisme tegenkomt. Naast een groovy baslijn vinden we veel gitaar, drum en keyboard opvullingen, allemaal door de hand van Robert Berry, die in het hogere-oorden-verkerende middenstuk ook nog meezingt. ‘What Side You’re On’ is een soort punk-rock met bombastische omlijsting, een kort nummer om een andere muzikale kant te ontdekken. Het album vervolgt met ‘Black Of Night’ dat me een Simple Minds-gevoel gaf. Elk nummer geeft wel een andere impressie. Zo ook ‘Killer Of Hope’ met sterk zwiepende keyboardlijnen die met de progrock gitaren opnieuw zo’n typische sfeer neerzetten. Op Youtube kan je al luisteren naar ‘Missing Piece’: https://www.youtube.com/watch?v=mUzX5Qr_zZE&ab_channel=FrontiersMusicsrl. ‘A Bond Of Union’, een ballad die start met piano iets breekbaars weet vast te houden. Het nummer gaat over het feit dat het leven te kort is voor verlies, opoffering en de lessen van het leven: https://www.youtube.com/watch?v=aES9yjKkUDY&ab_channel=FrontiersMusicsrl. Opvallend is het ritmische ‘The Devil of Liverpool’, een hardrocknummer met vertellende passages met veel keyboard in de eindclimax. Het soulvolle ‘Emotional Trigger’ katapulteert ons in een donkere bruine jazzkroeg. Een vleugje The Who hoor je in de start van ‘A Fond Farewell’, dat tevens op de videostreamsite kan vinden: https://www.youtube.com/watch?v=FhZ7-8K2oP0&feature=emb_logo&ab_channel=FrontiersMusicsrl. Afsluiten terug met een nagenoeg negen minuten durende climax ‘Never‘ met enkele breaks en ritmewissels, waardoor het een verhaal in verschillende stappen wordt. Keyboard doet soms aan Deep Purple denken, die ook vaak de hammondachtige klanken op een specials manier konden laten spreken. Een mooie hommage door een doorleefde muzikant, die met hart en ziel voor en door de muziek gemaakt is.

Rocking Klingon (75)

Frontiers Records FRCD 1089

Tracklist: 1. Top Of The World 2. What Side You’re On 3. Black Of Night 4. Killer Of Hope 5. Missing Piece 6. A Bond Of Union 7. The Devil Of Liverpool 8. Emotional Trigger 9. A Fond Farewell 10. Never