Stiriah is een Duits black metal gezelschap dat in 2007 werd opgestart en vier jaar later, in 2011 dus, werd opgedoekt zonder een discografie op te bouwen. Sinds 2014 is Stiriah terug actief. Na de ep ‘Night Fall’ in 2015 was er ook al een eerste full-album dat ‘Aurora’ (2017) als titel mee kreeg. Beide schijfjes gingen onopgemerkt aan ons voorbij. Sinds 2018 werkt het gezelschap aan dit nieuwe werkstuk. ‘Into The Depths’ telt slechts vijf tracks maar die zijn zo intens, zo energiek en zo gedreven dat we na iets meer dan veertig minuten echt wel uitgeput tegen het canvas zijn gemept. In de persinfo lezen we iets als “choas harmonic black metal’ en daar kunnen we ons best in vinden. Van elk nummer gaat immers een heel donkere dreiging uit, en terwijl heel mooi in elkaar klikt hebben we, soms, het gevoel dat dit heftige werk voor sommigen nogal chaotisch zal overkomen. ‘The Water’ opent dit werkstuk in volle geestdrift en we worden meteen meegesleurd in het furieuze geweld dat Stiriah hier neerzet. ‘The Sun’ opent wat aarzelend. Maar lang duurt dit niet want een furieus tempo neemt al vlug de overhand. Verwacht niet al te veel zonlicht in deze track, want de heren gaan er opnieuw keihard, duister en vooral heel dreigend tegenaan. Wat tempo en ritme wisselingen zorgen er voor dat je aandacht niet kan wegebben. ‘The Light Bearer’ kent geen introductie of aanloop, maar wordt meteen in vol ornaat op volle snelheid ingezet. Net dat zorgt er waarschijnlijk voor dat de sound van Stiriah wat chaotisch klinkt, of is het de wisselwerking tussen de twee lead vocalisten? Wij storen er ons allerminst aan en hebben net ontdekt dat onze nekwervels het nog goed aan kunnen, ondanks de covid-maatregelen die ons verbieden van concerten bij te wonen. ‘The Darkness’ gaat op dit alles verpulverende elan verder, al krijgen we hier wel met een iets kalmere, iets rustiger break te maken ergens over halfweg die een beetje de druk van de ketel neemt. Het bewijst meteen dat de heren van Stiriah hun instrumenten meester zijn en ook wel eens willen spelen met wat rust en kalmte in contrast met furieus zwart geblakerd geweld. Rest ons nog ‘The Flesh’, dat eerst een paar kalme tonen aflevert om meteen daarna al vol duistere dreiging verder te gaan. Het tempo ligt voor een keer niet echt super hoog en ook dat kunnen we waarderen, al komt het aspect snelheid telkens opnieuw de kop op steken, maar evenveel keer wordt het rempedaal net op tijd ingedrukt. Toch barst uiteindelijk ook in deze track de hel volledig open met een immens pak dreiging, een alles verpulverende sound die gedrenkt is in gitzwarte duisternis en een kille benadering mee krijgt. Wie nog nooit hoorde van Stiriah, krijgt hier een intens schijfje aangeboden die velen met verstomming zullen slaan. Meteen een “must have” voor elke zichzelf respecterende black metal fanaat.

Luc Ghyselen (95)

Independent Release

Tracklist: 1. The Water 2. The Sun 3. The Light Bearer 4. The Darkness 5. The Flesh