Een kleine drie jaar na de release van hun derde album ‘Earthrage’ is de melodieuze hard rock “supergroep” W.E.T. terug met ‘Retransmission’. W.E.T. is de combinatie van gitarist / keyboardspeler Robert Såll (“W”ork of Art), zanger / gitarist / keyboardspeler Erik Mårtensson (“E”clipse) en zanger Jeff Scott Soto (“T”alisman). Verder vullen lead gitarist Magnus Henriksson, bassist Andreas Passmark en drummer Robban Bäck de line-up aan. Hun vierde album, getiteld ‘Retransmission’, zorgt voor een elftal melodieuze pure klasse hard rock nummers zoals we van het gezelschap gewoon zijn. Opener ‘Big Boys Don’t Cry’ smijt direct de troeven op tafel met krachtige maar gepassioneerde vocalen, uitnodigende catchy backing vocals, progressieve tinten en sterk gitaarwerk, kortom een mooi voorbeeld van het hoog niveau dat we mogen verwachten. De knappe opvolgers ‘The Moment Of Truth’ en het door Europe geïnspireerde ‘The Call Of The Wild’ zorgen voor veel melodie, knap gitaarwerk en houden de intensiteit gaande. De akoestische gitaar en piano van deze laatste is prachtig en vol donkere dramatiek. Al leveren de heren een fantastische start van het album, toch krijg ik na enkele nummers het gevoel dat we deze gepolijste melodieuze rocktrein al meerdere keren zagen passeren. Gelukkig doorbreken de raspaardjes ‘Got To Be About Love’ en ‘Beautiful Game’, misschien wel het meest agressieve nummer dat de heren tot nu toe gemaakt hebben, het gevoel dat het “één van de vele” bands wordt. Dit zijn de nummers die eruit springen. Het doorprikken van die traditionele voorspelbare arrangementen van gepolijste nummers lukt bijzonder goed met de verrassende track ‘How Far To Babylon’ en de daaropvolgende ballad ‘What Are You Waiting For’. Let op de Eclipse-invloeden in ‘You Better Believe It’ en de theatrale afsluiter ‘One Final Kiss’, waar die 80’s vibe volledig losbreekt. We worden vaak verwend met goede muziek in dit genre en daardoor vallen gewone nummers soms op tussen de pareltjes. Het vakmanschap dat tentoongespreid wordt is onmiskenbaar. Maar daardoor wordt het soms moeilijk om telkens nieuw en fris uit de hoek te komen. Ook de onberispelijke productie draagt zijn steentje bij aan de kracht, crunch en helderheid om de elf nummers het best tot hun recht te laten komen. Voor een vierde keer op rij worden de oortjes fenomenaal gestreeld. Het album kon me elke luisterbeurt na elkaar blijven boeien en wie wordt daar nu niet gelukkig van?
Rocking Klingon (85)
Frontiers Records FRCD 1082
Tracklist: 1. Big Boys Don’t Cry 2. The Moment Of Truth 3. The Call Of The Wild 4. Got To Be About Love 5. Beautiful Game 6. How Far To Babylon 7. Coming Home 8. What Are You Waiting For 9. You Better Believe It 10. How Do I Know 11. One Final Kiss