Liefhebbers van atmospheric black metal kennen ondertussen ongetwijfeld het Schotse Ruadh, een éénpersoonsproject van Tom Perrett. Het is diezelfde Tom Perrett die ook schuil gaat achter dit Aonarach, maar hier laat hij de vocalen over aan Alex Vogel. Met ‘1” weten we met zijn allen dat dit het eerste werkstuk is onder die naam. Naast het verschil op gebied van vocalen is er toch nog een verschil tussen beide projecten, want dit Aonarach, wat in Gaelic zoveel betekent als “isolatie” of “eenzaamheid” – twee woorden die we eveneens aan de huidige corona situaties kunnen linken –, klinkt meer black metal dan Ruadh. We bedoelen daar dan vooral krachtiger, steviger, furieuzer mee, ook al omdat de rustgevend atmosferische stukken hier eerder beperkt worden en het vocale werk van Alex nog net iets ruiger, rauwer en dreigender klinkt dan dat van Tom. Vier vrij lang uitgesponnen tracks zijn je deel als je dit album aan je collectie wil toevoegen. En alhoewel Aonarach met geen van de vier tracks ook maar enigszins door het ijs zakt – ondanks de zware duisternis, de massale dreiging en de immense kilte die van elk nummer uitgaat –, zijn wij vooral fan van ‘The Ritual’ dat, naar onze smaak opnieuw, het dichtst aanleunt bij pure rauwe black metal. De track is een bruisende brok van energie, agressie en gedrevenheid en boeit zo gemakkelijk van begin tot einde dankzij wat wisselingen in tempo, ritme en kracht zonder de melodie uit het oog te verliezen. En dat terwijl de furieuze dreigende stukken ons bijna met verstomming slaan: we hebben het maar niet gewaagd om op die stukken te gaan headbangen, want waarschijnlijk hadden we dan verder gemoeten met half uitgerekte nekwervels. Maar focus je niet enkel op dat nummer, want ook de drie overige tracks zijn best de moeite meer dan waard. Aonarach‘s debuut is dus een album dat een mooi plaatsje verdient in een (atmospheric) black metal collectie.

Luc Ghyselen (90)

Northern Silence Productions

Tracklist: 1. The River 2. Ghosts 3. The Ritual 4. Solitude