Anno 2014 ontstaat het Zweedse Black Paisley. Het gezelschap kan met ‘Late Bloomer’ uit 2017 en ‘Perennials’ uit 2018 al twee albums op hun lijstje zetten, waarbij elk album een lichte verschuiving in de bezetting kent. Daar komt nu, opnieuw in een iets andere bezetting, een derde album bij, waarbij de band terug naar zijn roots gaat. Bassist Jan Emanuelsson en originele drummer Robert Karaszi begonnen een tijd geleden terug te repeteren en nieuwe nummers te schrijven. Halverwege 2020 leidde dit tot de nieuwe Black Paisley line-up. We vervolledigen deze met zanger Stefan Blomqvist en gitarist Franco Santunione. Het album werd gemixt door Robert Pehrsson en gemasterd door Classe Persson. Het bevat (slechts) acht nummers, die ook net over het halfuur afklokken. De klemtoon ligt meer bij de basis rock waar twee gitaristen het gedeelte van het ontbrekende keyboard moeten invullen. ‘Damned’ stampt de voordeur in met stevige rock met strakke riffs, een beetje de manier zoals AC/DC nummers bestaan, maar toch met eigen twist. Hard rock zonder labels. Wellicht door het unieke stemgeluid van Stefan, die soms richting een Michael Poulsen (Volbeat) durft klinken. Op YouTube vinden we het Thunderachtige ‘Without Us’ terug dat in slechts een maand de 150K bezoekers kon verrassen: https://www.youtube.com/watch?v=j4ZU5mQ3a7Y&ab_channel=BlackPaisley. Het nummer kent meer melodie, is wat vlotter en met opmerkelijk stereogeluid in het gitaarwerk tijdens het refrein. Natuurlijk, als classic rock, komt er naar het einde toe het betere soleerwerk van de snarenplukker. Op een rustiger blues-rock ritme treffen we ‘Higher Love’, die ook gaat voor de formule van een sterke start met de combinatie van riffs en zang, waardoor het ganse nummer vooruit gestuwd wordt. Groovy beats, knap refrein en sterke vocale arrangementen, met alles mooi verpakt in een aanstekelijke melodie. Het eerder commerciële ‘Save The Best’ blijft ons op een gecontroleerde manier adrenaline toedienen, met een knipoog naar Styx. De knappe openingssolo van ‘Timeless Child’ wordt opgevolgd door een ritmische samengang van drum en gitaar, met melodieuze trend. Opnieuw een oorwormpje, inclusief de wha-wha van de solerende gitaar. Een zwoele bluesy kriebel overvalt me bij het midtempo ‘Take Me To The River’, een nummer dat groove en commercieel gevoel kan combineren. Opnieuw tijd voor wat bluesy invloeden, deze keer in de ballad ‘Falling’, die het gevoel van Gary Moore in een swingender jasje steekt. Voor de afsluiter ‘Give It Up’ bijten de gitaren nog even van zich af in een steviger ritme. Een goede productie, een artistieke cover die zijn functie vervult en een band van veteranen met goede liedjes. Slechts een half uur muziek, maar stuk voor stuk voldoen ze aan het de verwachtingen die we bij deze band hebben voor dit nieuwe classic rock album vol passie. Black Paisley vindt het wiel hier niet opnieuw uit, maar weet geweldige melodieën te maken. ‘Rambler’ is een stevig en onderhoudend album.

Rocking Klingon (85)

Independent Release

Tracklist: 1. Damned 2. Without Us 3. Higher Love 4. Save The Best 5. Timeless Child 6. Take Me To The River 7. Falling 8. Give It Up