Völur is een Canadese doom band die deze muziekstijl inkleurt met folkloristische tot occulte elementen uit de donkere bossen van Canada. Door inbreng van o.a. strijkers ontstaat een weemoedige atmosfeer die je gemoed tot een donkere rust brengt, maar even goed worden alle registers op een stomende wijze open getrokken waardoor diezelfde duisternis als een mokerslag in je gezicht tot ontploffen wordt gebracht. Dat was al op het debuutalbum ‘Disir’ het geval en ook opvolger ‘Ancestors’ ging diezelfde weg uit. Ook op ‘Death Cult’, de nieuwste donkere parel, zijn dat de basis ingrediënten van waaruit de band vertrekt. Volgens onze bronnen baseert Völur zijn invloeden uit het boek ‘Germania’ van Tacitus. Een verhaal over Germaanse stammen die op rituele wijze mensen offeren aan de Godin Nerthus. Vanuit het oogpunt bekeken van de weerzin over deze toestanden, is het vooral een klaagzang geworden over de verdorven mensheid. Op een trage en verschroeiende wijze doet de band reeds bij ‘Inviolate Grove’ de haren op je armen recht komen. Hier komen gevoelens van weemoed en vertwijfeling al boven drijven. Het tempo wordt opgebouwd naar demonische climaxen, maar de rode draad is toch een dreigende ondertoon. Als een gif dat langzaam je adders dichtknijpt tot je ademloos je demonen zelf in de ogen kijkt, zo voelt niet alleen die eerste lange song aan. Zo gaat Völur ook te werk over de gehele plaat. Invloeden uit folk, klassiek en jazz gaan daarbij hand in hand met als kers op de taart die typische doom toestanden. Ook bij ‘Dead Moon’ voel je u wegglijden naar een onbekende wereld. De cleane zang, gecombineerd met oorverdovende grunts – bij ‘Dead Moon’ hoor je ook black metal screams – sluiten perfect aan op de samensmelting tussen strijkers met gitaarriedels die je een krop in de keel bezorgen en drum partijen die aanvoelen alsof je hersenpan voortdurend wordt ingeslagen. Ingetogen, maar ook zo verschroeiend en meedogenloos gaat de band te werk, waardoor ons donkere hart intens wordt verwarmt. Helemaal in de lijn van die mythologische verhalen blijft Völur ook op ‘Freyjan Death Cult’ – een klepper van meer dan elf minuten – op diezelfde elan doorgaan. Geen gemakkelijke brokjes vlees deze lange song, maar fijnproevers die dus houden van die ultieme en intensieve duisternis, zullen ook hier smullen van hoe de band overweldigend en intensief tekeer gaat waardoor je enerzijds tot waanzin wordt gedreven maar anderzijds ze je op een haast zalvende wijze doen neervlijen in die meest donkere hoek van de kamer, waar het voor donkere harten als wij steeds fijn vertoeven is. Vaak wordt daarbij geëxperimenteerd met allerlei geluiden, of wisselt de band zoveel van tempo tot je er zelf waanzinnig dreigt van te worden. Het is dan ook een verhaal waar waanzin de rode draad vormt uiteraard, het offeren van mensen voor een Godin doet namelijk het meest lugubere naar boven komen bij een mens. Dat wordt ook bij het meer dan negen minuten lange ‘Reverend Queen’ nogmaals in de donkere verf gezet. Besluit: Ook anno 2020 brengt Völur nog steeds het soort doom / folk waardoor je, als je echt intens houdt van duisternis tot een intense maar zeer duistere gemoedsrust wordt gebracht. Toegankelijk is dat allemaal niet, je moet bewust mee willen gaan in die duistere wandelingen door folkloristische verhalen en sages om deze plaat en band echt te begrijpen. Wij lieten ons echter gewillig meevoeren over deze fantasie prikkelende klankentapijtjes die de band ons vocaal en instrumentaal uitspreidt en gingen er even voor zitten met de koptelefoon op het hoofd ver verwijderd van de harde realiteit. Ons hullende in complete duisternis.

Erik van Damme (90)

Prophecy Productions

Tracklist: 1. Inviolate Grove 2. Dead Moon 3. Freyjan Death Cult 4. Reverend Queen