Met een zesde album, getiteld ‘Lion Heart’, zijn de legendarische ‘Eye of The Tiger’ songwriter Jim Peterik en Toby Hitchcock terug. Met Pride Of Lions wilde Jim Peterik zijn fans terugbrengen naar de glorie van zijn beste songs. Alhoewel de man de kaap van zeventig passeert, lijkt hij niet te stoppen. De vocalistencombinatie Peterik-Hitchcock blijkt ook hier terug zijn vruchten af te werpen. Opnieuw maken we kennis met het feit dat Jim een begenadigd liedjesschrijver is. De twee ademen melodieuze hardrock uit en ook hier werkt hij met hetzelfde productieteam en doorgewinterde Chicago area-muzikanten. Kenmerkend zijn de prachtig opgebouwde nummers zoals weleer, maar deze keer in een minder theatrale Broadway-musical richting die hij zijn twee voorbije albums meer uitgewerkt had. De band keert als het ware terug naar de conventionele melodieuze rock. We vinden alle kenmerken daarvan ook terug: catchy refreinen, sterke melodieën en harmonieën, groovy rock en natuurlijk de pittige gitaarsolo’s. De band bestaat uit zanger Toby Hitchcock, zanger / gitarist / keyboardspeler / percussionist Jim Peterik, drummer / percussionist Ed Breckenfeld, bassist Klem Hayes, ritme / lead gitarist Mike Aquino en Christian Mathew Cullen neemt de synths & programmatie voor zijn rekening. De openingstrack is meteen de titeltrack en die passeert niet ongemerkt. Het schitterende rocknummer smijt al vlug al zijn troeven op tafel en het eighties klinkende refrein breekt potten. De drumroffel na de woorden “Lion Heart” klinken erg cliché en voelen eighties aan. Daarmee krijgen we magie vanaf het eerste nummer. Gastmuzikanten zijn Peterik’s zoon Colin op drum en Kevin Campbell op bas. De knipoogjes naar de grote bands zijn nooit veraf en ook ‘We Play For Free’ start met gekende keyboardklanken. Survivor loert achter de hoek bij ‘Heart Of The Warrior’, waarmee ze een lyrisch eerbetoon brengen aan “zij die zichzelf in de weg staan”. We krijgen een gedreven en enthousiaste mix van synthesizer, knappe vocale harmonieën met een geweldig refrein. We springen terug naar de zomer van 83 met ‘Carry Me Back’. Muzikaal klopt het helemaal, het arrangement is vlotjes en radio gevoelig. Na het klassiekere ‘Sleeping With A Memory’ brengt ‘Good Thing Gone’ alles terug op temperatuur met een swingend ritme. De magie komt tevoorschijn in de powerballad ‘Unfinished Heart’. De keyboardlaag in het nummer zorgt dat de vocalen mooi geëtaleerd worden. Een epische gitaarsolo zorgt voor de kers op de taart. ‘Give It Away’ is wat pittiger en meer uptempo, straalt weer die melodieuze klasse uit maar zorgt voor een dodelijk aanstekelijk melodieus refrein waarbij je gewoonweg niet kan stilzitten. Een van mijn favoriete tracks is ‘Flagship’. Het eighties nummer zorgt voor enkele vocale uitbarstingen, alhoewel alles netjes in balans blijft. Veel keyboard en gitaarwerk is een luxe verpakking zeg maar. Easy rocking in ‘Rock & Roll Boomtown’, dat het op een compleet ander ritme gooit in een waarschuwend verhaal over het einde van de hippies in Hollywood in de jaren zestig. Mike Aquino laat even van zich horen in een speciale solo. Een speciaal nummer dat de band van een andere, maar zeker niet mindere, kant laat horen. Meer richting hardrock is ‘You’re Not A Prisoner’ waar klassieke gitaarriffs dominerend zijn. De afsluiter ‘Now’ is teruggeschroeft tot de essentiële delen om een prachtige ballade te maken. Twaalf nummers bewijzen dat Jim Peterik en zijn kornuiten hun drive voor melodieuze rock nooit verloren hebben. Veel melodieën met heel veel passie gebracht door gedreven en ervaren AOR-meesters. Een voorbeeld van hoe het zou moeten zijn.
Rocking Klingon (88)
Frontiers Records FRCD 1076
Tracklist: 1. Lion Heart 2. We Play For Free 3. Heart Of The Warrior 4. Carry Me Back 5. Sleeping With A Memory 6. Good Thing Gone 7. Unfinished Heart 8. Flagship 9. Give It Away 10. Rock & Roll Boom Town 11. You’re Not A Prisoner 12. Now