Hou je van akoestische muziek, maar dan wel van het melancholische donkere type? Dan zit je ongetwijfeld goed voor ‘Arcanes’, het tweede full-album van Spectrale, een solo project ontstaan in 2014 naar de ideeën van gitarist Jeff Grimal. In 2017 zorgde Spectrale, intussen aangesterkt tot een heuse band, voor ‘▲’ waarna er een pak wijzigingen in de line-up slopen. Voor ‘Arcanes’ werkt Jeff samen met Léo Isnard (drums, gitaar), Xabi Godart (gitaar) en Raphael Verguin (cello). Tien donkere melancholische nummers zijn het eindresultaat. Een volledig instrumentaal album ook en dan moet je, naar onze mening, van heel goede huize om te boeien van begin tot eind. Wij hebben het er moeilijk mee omdat we tijdens het beluisteren van dit album toch hier en daar zitten te wachten op wat vocale pracht. Die komt er dus niet. Toch hebben compleet instrumentale albums hun aanhangers. Zeker een album dat baadt in duisternis en zich wentelt in melancholie trekt aan. En ook wij moeten na onze luistersessies toegeven dat er een paar heel prachtige passages langs komen. Vooral de weemoed die de cello oproept treft ons keer op keer diep, terwijl het gitaarwerk er ook wel mag zijn. Het is niet zo dat we nu plots stevige fan van het (sub)genre zijn geworden, maar, zo af en toe, een paar nummers vlak voor het slapen gaan zorgen (al kies je best niet voor ‘Interlude’ dat een nogal dreigende ondertoon bevat en je eerder opzadelt met een ongemakkelijk gevoel) er wel voor dat je tot rust komt en dat je eens heel rustig kan nadenken over je haastige werkdag.

Luc Ghyselen (72)

Les Acteurs de l’Ombre Productions AO-131

Tracklist: 1. Ouverture 2. Le Soleil 3. L’Impératrice 4. Le Jugement 5. Le Pendu 6. Interlude 7. La Justice 8. Le Bateleur 9. La Lune 10. La Papesse