Door een tragisch ongeval verloor de rockwereld tien jaar geleden een ongelooflijk talent. Niet alleen voor de G-familie (fans van Gotthard) kwam de wereld abrupt tot stilstand. Tien jaar later brengt Gotthard een hommage aan Steve door hem nog een keer te laten uitblinken waar hij zo straf in was. Door eerdere vocale opnames te gebruiken en die opnieuw ter omringen met de hedendaagse band werd een uniek album samengesteld. Nic Maeder, huidig zanger van de band, kon als backing vocalist ook zijn steentje bijdragen. Maar eerst wat over de man zelf. Steve Lee (Stefan Alois) werd geboren in augustus 1963 in het Zwitserse Horgen en verhuisde later met zijn gezin naar het kanton Ticino. Hoewel hij al op 12-jarige leeftijd zijn eerste drumstel kocht en wist dat zijn hele leven om muziek zou draaien, voltooide hij een opleiding tot goudsmid voordat hij drummer werd. In 1979 vond Lee’s eerste openbare concert plaats in de Aula Magna van Lugano-Trevano, onder de naam Cromo, met Lee op zang en drums. Leo Leoni haalt herinneringen op: “Toen ik Steve voor het eerst zag, zat hij achter zijn drum ‘Child In Time’ te zingen, de klassieker van Deep Purple. Ik was onder de indruk van de manier waarop hij het liedje zong en wist het meteen: Dit is een stem die de wereld kan veroveren”. Steve’s muzikaliteit, passie en integriteit konden een heel liedje veranderen. In 1988 trad Lee toe tot de groep Forsale. In 1992 richtte Lee in Lugano samen met gitarist Leo Leoni, bassist Marc Lynn en drummer Hena Habegger de band Krak op. Onder leiding van bassist en stichtend lid van Krokus, Chris von Rohr, veranderde de band zijn naam in Gotthard, een naam die geïnspireerd is op de Gotthard Pass. Tijdens zijn achttien jaar bij Gotthard werd de band de meest succesvolle band van Zwitserland. Ze kregen veertien No.1-albums en gingen op tour met Deep Purple, Bon Jovi of AC/DC. Toch was Steve nooit zeker van zichzelf. “Hij geloofde goed genoeg in zijn talent,” legt Leoni uit, “maar hij was ook sceptisch. Ik heb hem altijd aangemoedigd om het beste uit zijn instrument te halen. Hij had een gave.” – Hij sprak trouwens vloeiend Italiaans, Duits, Engels en Frans. Steve Lee kwam op 5 oktober 2010 om het leven bij een motorongeluk tien mijl ten zuiden van Mesquite, Nevada op Interstate 15 toen een semi-vrachtwagen een geparkeerde motor raakte die vervolgens Lee sloeg en doodde. Dat Gotthard tegen alle verwachtingen in het ondenkbare verlies van hun zanger overleefde, was een wonder – mogelijk gemaakt door de diepe liefde voor hun muziek, die Steve altijd verbond met Habegger, Leoni, Lynn en Scherer. De band had het geluk om in Nic Maeder een volwaardig lid te vinden in plaats van alleen maar een vervanger. Hij nam destijds de loodzware vocale fakkel over en blies Gotthard op een respectvolle manier nieuwe adem in. Met Maeder op de achtergrond eert Gotthard hun onmogelijk te vergeten vriend met elf nummers waarvan twee onuitgebrachte nummers. Naast ‘Tarot Woman’ zijn er twee versies van de “Rocky” klassieker ‘Eye Of The Tiger’ uit 1982 – één van de absolute favorieten van Steve, die op zijn verjaardag op 5 augustus als vooruitgeschoven single uitgebracht werd. “We hadden lange tijd een herdenkingsconcert gepland toen Covid-19 alles veranderde. Dus kwamen we op het idee om samen met Steve een tribute album samen te stellen voor onze fans en ons – als een extra herinnering aan deze bijzondere, onvergetelijke zanger. We willen een baken aansteken dat hij nog steeds deel uitmaakt van deze band en dat zal voor altijd zo blijven! Toen de kippenvelopnames uit het archief van de band kwamen, bleken ze een schat te zijn die met de wereld gedeeld moest worden. Met oneindig veel liefde voor detail ontwikkelde zich een magisch album waarop we Steve weer horen zingen: “Ik had nooit gedacht dat het mogelijk zou zijn om weer een album te maken met zijn unieke stem. Het opnemen van de baslijnen was voor mij heel emotioneel”, deelt Marc, en Freddy voegt eraan toe: “Steve’s laatste opname brengt zoveel herinneringen terug – aan onze shows, maar ook aan wat een geweldige zanger hij was.” Met het album ‘Steve Lee – The Eyes Of A Tiger: In Memory Of Our Unforgotten Friend’ begon Gotthard op twee oktober aan een zeer emotionele reis door de tijd. Een reis die op podia over de hele wereld blijft hangen en tien jaar geleden nog niet op de ‘snelweg naar de hel’ in Nevada is geëindigd. Want in de woorden van Nic Maeder: “Steve is geliefd. Echt geliefd. Door veel mensen.” klinkt heel veel respect en liefde. Een klein dozijn nummers zetten een ingetogen doch sterke sfeer. Intieme versies van ‘One Life One Soul’ en ‘Heaven’ gaan hand in hand met de knap akoestisch uitgewerkte versies van ‘Lift U Up’ en ‘Hush’. Bij momenten lijkt het alsof Steve nooit weggeweest was, tot de ijskoude klokken van ‘In The Name’ door merg en been gaan. We krijgen met ‘Tarot Woman’ en Eye Of The Tiger’, één van Steve’s favorieten, twee nooit eerder uitgebrachte nummers. Deze laatste is ook in elektrische versie te horen en brengt de livesfeer van weleer naar boven. Tot slot nog de woorden van Steve zelf, die eigenlijk alles vertellen over de bescheiden artiest die hij was: “Voor mij gaat alles altijd over het maken van muziek en het schrijven van nummers, niet om beroemd te zijn”.

Rocking Klingon (90)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. One Life One Soul 2. Let It Be 3. In The Name 4. Lonely People 5. Heaven 6. Need To Believe 7. Lift U UP 8. Hush 9. First Time In A Long Time 10. Tarot Woman 11. And Then Goodbye 12. The Train 13. Eye Of The Tiger (Acoustic) 14. Eye Of The Tiger (Electric)