In de achtentwintig jaar dat de Canadezen van Kataklysm dood en verderf zaaien in de metalwereld, hebben ze maar liefst veertien albums de wereld ingestuurd, het ene zo mogelijk nog brutaler dan het andere. Doorheen die jaren is het kwartet ontwikkeld van een chaotische, moeilijk leesbare compositie waar vooral snelheid en venijn centraal stond, naar een herkenbare succesformule van moordend snelle death metal, slopende groove en emotionele epische breaks. Het album ‘Unconquered’ symboliseert niet alleen de Kataklysm triomftocht doorheen de globale metalwereld, maar is ook een dikke middelvinger naar de huidige Coronacrisis, die onder andere gitarist JF Dagenais de lappenmand ingooide. De bruisende energie is duidelijk te horen in dit album. Over het algemeen brengt Dagenais een paar van de meest melodische gitaarlijnen die we tot dusver van Kataklysm hoorden ten berde, zij het dan met de nodige snedige dissonantie. Op ‘Underneath The Scars’ en ‘Stitches’ begint het zelfs sterk de kant van de moderne Zweedse melodic death metal op te gaan en op ‘Cut Me Down’ speelt Dagenais in onvervalste Amon Amarth stijl de pannen van het dak. Centraal staan echter nog steeds de onhoudbaar beukende stukken, waarbij we een heel kundig samenspel van drum en gitaar horen op tracks als ‘Cut Me Down’ en ‘Focused To Destroy You’. Op die laatste track gooit ook bassist Stephane Barbe een meer dan stevige duit in het zakje met leuke effectjes, maar over het algemeen is de crimineel heavy sound van Kataklysm voor een aanzienlijk deel aan hem te danken. Dit nummer zou wel eens de opvolger van ‘Outsider’ kunnen zijn, want het is echt wel het meest in-your-face nummer van de plaat. Mijn persoonlijke favoriet is echter ‘The Way Back Home’, omdat het een heel uitgebalanceerd en misschien wel het meest consistente nummer is. Het tempo gaat wat naar beneden, maar dat geeft de groove net meer ademruimte en maakt plaats voor wat technische hoogstandjes richting djent. Opnieuw gaan drum en gitaar perfect alternerend samen, dit is zeker een prachtig afscheidscadeau van en voor drummer Olivier Beaudoin, die na vier albums de plak zwaait. De kroon op zijn werk is het creatieve ritme-experiment op ‘Icarus Falling’. Dan heb je ook een aantal songs die gewoon… Tjah, Kataklysm zijn, niet erg veel vernieuwing of originaliteit maar ook weer niet slecht. ‘Stitches’, ‘Defiant’ en ‘When It’s Over’ doen niet erg veel, ondanks een paar toffe riffs en het klassieke hack ’n slashwerk waar we Kataklysm voor kennen. Tot slot is ook dit album doorweven met emotionele breaks. Enkel op’ Underneath The Scars’ doen die een beetje afbreuk aan de schwung van de muziek en op ‘Icarus Falling’ is het zeker een meerwaarde in combinatie met de technische metal waarmee het gepaard gaat. Kortom: ‘Unconquered’ is een klassiek Kataklysm album, maar met een technische, moderne toets aan. Er wordt wat meer geëxperimenteerd en met lagen en diepte gewerkt, zonder dat de essentie van de band verloren gaat. Indrukwekkend hoe een band na bijna drie decennia relevant kan blijven. Knap werk! Liefhebbers van technisch uitgevoerde death metal met een vleugje melancholische melodie, rep je naar de platenboer.

Sam Bruynooghe (85)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. The Killshot 2. Cut Me Down 3. Underneath The Scars 4. Focused To Destroy You 5. The Way Back Home 6. Stitches 7. Defiant 8. Icarus Falling 9. When It’s Over