‘Woe Portrait’ is het tweede album van de Finse band Atlases wiens sound een zeer geslaagde mix is van atmopherische sludge, melancholische metal, post metal en post black metal. Hun debuutalbum ‘Haar’ kreeg van mij de superscore van 93 op de website van MUSIKA. Het was dus uitkijken of deze Finnen met ‘Woe Portrait’ het niveau van ‘Haar’ zouden evenaren. En ik mag volmondig ja zeggen. Het openingsnummer ‘Dreadlight’ is er direct boenk op: stevige riffs, cleane zang en grunts afgewisseld en een slepend tempo mooi afgewisseld met steviger uithalen. ‘Halos’ begint mooi zweverig, wat catchy met cleane zang om dan heavier uit de hoek te komen: weeral een goed nummer. ‘Eternia’ gaat in die trend verder. ‘The Unsung Lament Pt. I’ klinkt zoals top post metal moet klinken: een zeer rustige opbouw, ingetogen om dan op het eind ruwer te worden maar zonder de zin voor melodie te verliezen. ‘Pt. II’ van dit nummer begint even ingetogen maar wordt sneller grimmiger en desolater. De rest van het album gaat in dezelfde stijl verder. Atlases verstaat de kunst als geen ander om ingetogen, rustige post metal te combineren met stevige uithalen van post black metal en bij wijlen zelfs wat melodic death metal. Prachtige riffs, melancholische sferen, mooie cleane zang en woedende grunts: alles is aanwezig op ‘Woe Portrait’. Voor fans van Glare Of The Sun, King Apathy, Novembers Doom, Ghost Brigade. Toch klasse van deze Finnen om twee topalbums na elkaar te maken.

Bart Verlinde (85)

LifeForce Records LFR 200

Tracklist: 1. Dreadlight 2. Halos 3. Eternia 4. The Unsung Lament Pt. I – Apparition 5. The Unsung Lament Pt. II – Silhouettes 6. Phoenix Trail 7. Solarist 8. Marta