The Reticent is een voor mij onbekende groep uit Charlotte, Durham, VSA. ‘The Oubliette’ is hun vierde album. Toen ik las dat de band zich nogal liet beïnvloeden door Opeth, was mijn keuze snel gemaakt om dit album te beluisteren. Het album gaat over Henry, een man die lijdt aan de ziekte van Alzheimer en is gebaseerd op ene kennis van songwriter Chris Hathcock. ‘His Name Is Henry’ begint met jazzy prog, wat op een Haken album niet zou mis staan om te eindigen met geweldige uitbarstingen à la Disillusion. ‘The Captive’ is een prima nummer maar zeer duidelijk geïnspireerd door Opeth: dezelfde riffs en cleane zangstijl. ‘The Palliative Brain’ begint erg rustig met mooie cleane zang, doet opnieuw wat aan Opeth denken en is het ganse nummer door erg melodieus: een mooi nummer. ‘The Dream’ gaat op dit elan verder. ‘The Nightmare’ klinkt zoals de titel laat uitschijnen: dit is bijna pure black metal met snelle riffs, screams, een hels tempo met in het midden toch wat rustiger stukken met cleane zang. ‘The Oubliette’ is een mooi prognummer met rustige momenten en mooie cleane zang. ‘Stage 7’ is dan weer een log doom nummer met zware grunts. Het sterke aspect van deze band is de geslaagde mix van diverse stijlen, allemaal met de beste kwaliteit uitgevoerd. Dat deze band uit klasbakken bestaat staat buiten kijf. Dit album heeft wel diverse luisterbeurten nodig om alle aspecten te ontdekken: zoals je een ui pelt.

Bart Verlinde (85)

Heaven And Hell Records

Tracklist: 1. Stage 1 – His Name Is Henry 2. Stage 2 – The Captive 3. Stage 3 – The Palliative Breath 4. Stage 4 – The Dream 5. Stage 5 – The Nightmare 6. Stage 6 – The Oubliette 7. Stage 7