Op nauwelijks enkele jaren tijd is Carnation erin geslaagd zich op te werken tot één van de absolute vaandeldragers van death metal uit onze contreien. Opgericht in 2013 brachten ze in 2015 de ep ‘Cemetery Of The Insane’ uit. Het leverde hen niet enkel een plaatsje op bij enkele Europese festivals, ze toerden er zelfs mee door Azië , vooral in Japan. Met ‘Chapel Of Abhorrence’, hun eerste full-album in 2018 beukten ze meteen de deuren helemaal open. We moeten bekennen dat we zelf ook meteen verkocht waren. We durven zelfs stellen dat ‘Plaguebreeder’ wellicht de komende 150 jaar in onze top-drie staat van meest verslavende death nummers aller tijden. Om maar te zeggen dat de verwachtingen voor de opvolger bijzonder hoog gespannen waren. En als de verwachtingen hoog zijn, dreigt de ontgoocheling om de hoek te loeren. Maar wat iedereen gehoopt had, heeft Carnation méér dan waargemaakt! We weten het, zo ongeveer élke band vindt haar laatste album het beste wat ze ooit gemaakt hebben maar wat Carnation ons serveert op ‘Where Death Lies’ mag zonder overdrijven “next level” genoemd worden. Op ‘Chapel Of Abhorrence’ creëerden ze een geluid dat nogal wat vergelijkingen met death metal grootheden zoals Entombed, Cannibal Corpse, Bloodbath en Morbid Angel opleverde. Ergens begrijpelijk omdat ze erin slaagden om als het ware die typisch Zweeds klinkende sound (we kijken dan vooral richting Entombed) te brengen. Brutaal klinkende riffs, beukende drums, pompende bass, diepe brul en bovenal een verwoestend tempo met toch aandacht voor melodie, dat was kort samengevat het geluid op ‘Chapel Of Abhorrence’. Wel, op ‘Where Death Lies’ brengen ze dat allemaal opnieuw maar dan nóg brutaler, nóg beukender, nóg verwoestender, nóg melodieuzer kortom, nog véél beter! ‘Where Death Lies’ overtreft onze stoutste verwachting. Vooral op het gebied van verrassende afwisseling heeft de band een enorme evolutie doorgemaakt. Alsof het niets is denderen de tempowisselingen voorbij, is er variatie in gitaarwerk, drum én zang – Simon brengt in afsluiter ‘In Chasms Abysmal’ zelfs even cleane vocals ten berde. Één en ander verraadt een enorme professionaliteit én massa’s hard werk – even zou je denken dat opener ‘Iron Discipline’ daarover zou gaan maar dat blijkt dan toch niet het geval. Wat een alom verwoestend geluid brengt Carnation voort op dit album! Zelfs een geoefend headbanger dreigt hier een hernia aan over te houden. Hoewel zoals gezegd de variatie en het melodieuze aspect ruimer aanwezig zijn dan op de voorganger, betekent dat allerminst dat er gas wordt teruggenomen. Even is er een rustpunt bij de prachtige opening van ‘Reincarnation’ maar nadien is het tempo weer even ongenadig als voordien. Bij een eerste luisterbeurt waren we geneigd om de voorafgaande singles – ook de openers van de plaat – als favoriet naar voor te schuiven maar hoe meer we de plaat horen, hoe moeilijker om er een favoriet uit te pikken. Bij elke luisterbeurt horen we dan ook wel een eerder onopgemerkt gebleven catchy riff of baslijn. Maar finaal kiezen we toch voor afsluiter ‘In Chasms Abysmal’, het langste nummer van de plaat maar werkelijk boordevol afwisseling én verrassende elementen. Sowieso een knaller om een dijk van een plaat af te sluiten. We hebben nog maar één vraag – en het is eigenlijk geen faire – maar op dit moment zien we niet hoe Carnation bij een volgend album nóg sterker uit de hoek kan komen. Noem ons gerust een beetje chauvinistisch maar we durven niettemin stellen dat Carnation één van dé deathmetal albums van het jaar – misschien wel in jaren – heeft uitgebracht. Toch ook nog even vermelden dat de productie absoluut top is en in niet geringe mate in handen was van de eigenste bassist Yarne die dus enkel dreigt slachtoffer te worden van zijn eigen succes en in problemen zal komen om zijn tijd te verdelen tussen productiewerk en bas spelen.

K.H. (98)

Season Of Mist

Tracklist: 1. Iron Discipline 2. Sepulcher Of Alteration 3. Where Death Lies 4. Spirit Excision 5. Napalm Ascension 6. Serpent’s Breath 7. Malformed Regrowth 8. Reincarnation 9. In Chasms Abysmal