Pale Horseman is een Amerikaanse sludge / doom metalband afkomstig uit Californië. Met ‘For Dust Thou Art’ is het viertal sinds het ontstaan van de band in 2012 reeds aan een vijfde full-album toe. Je mag dus gerust stellen dat ze vrij productief zijn. Geen idee hoe de band het in de rest van de wereld doet qua aandacht maar voor ons land geldt toch dat ze naar ons gevoel niet de aandacht krijgen die ze verdienen. We weten het, er zijn uiteraard massa’s steengoede bands binnen het genre, niet in het minst zelfs van eigen bodem, maar de heren van Pale Horseman weten ons toch ook nu weer een meer dan aangenaam luisterstuk voor te schotelen. Met name de wisselwerking tussen beide zangers / gitaristen Eric Ondo en Andre Almaraz levert zowel qua gitaarspel als qua zang een dynamiek die we bij niet al teveel bands onderscheiden. Opener ‘Tundra’ trapt de plaat af met typische sludgy gitaarriffs. Nieuwe drummer Jason Schryver blijkt een aanwinst om de voortdonderende riffs te ondersteunen. ‘Tundra’ is meteen het kortste nummer van de plaat met “slechts” vier-en een halve minuut. Het laat onmiddellijk horen voor welk geluid Pale Horseman staat nl. de typische sludgy riffs en de betere beukende melodieën. Bij Pale Horseman wordt nogal snel de link gelegd naar Godflesh en Crowbar. We begrijpen die verwijzingen wel maar we delen ze zeker niet zonder de nodige nuancering. Dat zowat elke stoner / sludge band schatplichtig is aan Crowbar spreekt ergens voor zich maar je kan allerminst stellen dat o.a. Pale Horseman tracht om het geluid van Crowbar te kopiëren. Wél durven we denken dat fans van het genre zeker niet afkerig zullen staan tegenover ‘For Dust Thou Art’. Elk nummer kent een mooi uitgebalanceerde opbouw met denderende riffs en zanglijnen. Zoals eerder gezegd is het vooral de afwisseling door de twee zangers die Pale Horseman onderscheidt van andere bands door langs de ene kant iets meer melodieuze zang en langs de andere kant het diepere woeste gebrul. Afsluiter ‘Cydonia’ spant wat ons betreft de kroon met een verwoestende ritmesectie die gepaard gaat met indrukwekkende gitaarriffs waar een zweem van Arabische toets in te bespeuren valt. Het vormt het langste nummer van de plaat maar verveelt geen seconde. Prachtige manier om een steengoede plaat af te ronden.

K.H. (85)

Independant Release

Tracklist: 1. Tundra 2. Scourge 3. Archangel 4. Disenchanter 5. Vagrants 6. Cydonia

(7. Bloodgate – bonustrack via bandcamppagina van de band)