Als black metal fan sta ik meestal op de eerste rij als er een album van een black metal formatie uit Ijsland op de markt komt. Het is een combinatie die me enorm aanspreekt en waarvoor ik de lat dan telkens iets hoger leg dan voor andere combinaties. Zo was ik er ook als de kippen bij voor het debuut van Illkynja, een “one-man-band” uit dat toch ietwat vreemde eiland. En alhoewel de bijgeleverde promo tekst opnieuw meer dan veelbelovend is, vind ik dit een stuk minder. Ligt het aan mijn (te hoge) verwachtingen of is er toch meer aan de hand? ‘Sæti Sálarinnar’ telt negen tracks waaronder een erg kort instrumentaal tussendoortje dat, naar mijn smaak, de drive wat uit het album haalt. De overige tracks zijn worden gemaakt uit furieus black metal staal en snijden dan ook diep in je gemoed. Je onderwijl onderdompelend in gitzwarte duisternis, intense kilte en gure koude. Dat er ook pakken dreiging over je heen worden gekapt, moet je er natuurlijk ook nog bijnemen. En muzikaal zit het geheel best wel goed in elkaar met voldoende wisseling in tempo en ritme. Maar het zijn de vocalen die me niet liggen. Die klinken enorm rauw, grimmig en intens dreigend, daar niet van, maar het is iets waar ik niet precies de vinger kan opleggen die me stoort. Misschien is het inderdaad enkel het feit dat ik de lat iets te hoog heb willen leggen er debet aan dat ik deze ‘Sæti Sálarinnar’ minder kan waarderen. Voorlopig, en dat na nu toch al een paar luistersessies, ben ik nog steeds niet volledig overtuigd en is het voor mij afwachten wat een tweede creatie van Illkynja zal opbrengen.

Luc Ghyselen (74)

Goathorned Productions

Tracklist: 1. Ég er ljósið, eldurinn og upphafið 2. Holdið 3. Allt er glatað 4. Dauðaþögn 5. Sjálfseyðing 6. Sæti Sálarinnar 7. Guðhaus 8. Pest 9. Dýrð í harmleik