De muziek van het duo Idiot Robot wordt omschreven als death pop. Voor wie zich afvraagt wat je u daarbij kunt voorstellen, verwijzen we graag naar volgende – Engelstalige – citaat dat te lezen staat op de bandcamp pagina van de uit Florida afkomstige band: “Death Pop what is that? What if you Mixed- Husker Du, Pixies, Rem, Bob Segar and Foo Fighters with NYC Hardcore and 90’s Death metal Vocals. DEATH POP!!!! Now you get it.” Einde citaat. Bij de eerste song ‘The Anthem’ wordt al vrij duidelijk dat deze stelling niet zover gezocht is. Als je houdt van de hierboven vernoemde bands , zal je in deze band en plaat zeker je gading vinden. De energieke aanpak, waardoor Pixies, Foo fighters of Husker Du hun stempel hebben gedrukt op het rock gebeuren loeit van begin tot einde uit de boxen. Alsof je wordt meegesleurd in een wervelstorm aan rauwe vocale, verschroeiende gitaren en drumwerk dat je doorheen schudt. Zo voelt elke song op deze plaat dus aan. Die lijn wordt verder door getrokken op ‘Everytime’, ‘You Tell Me’ tot ‘Grey Pop Story’. Het zal dus de rode draad vormen doorheen de volledige plaat. Best aanstekelijke en toegankelijke rock muziek van het betere soort, dat is wat de band je voorschotelt. Experimentele uitspattingen of eerder avontuurlijke uitstapjes naar onontgonnen gebieden zijn er niet echt bij, maar het stoort ook allerminst. Idiot Robot brengt namelijk van die soort rock muziek die je , bij voorkeur met gebalde vuist in de lucht, lekker meebrult van begin tot einde. Op menig festivalweide zou dat zorgen voor een wervelend rock feestje, zonder daar meer of minder aan toe te voegen. De gestroomlijnde wijze waarop de band je inpakt, zorgt voor menig adrenalinestoot. Eigenlijk is dat zelfs de rode draad doorheen de volledige plaat, je de ene na de andere adrenalinestoot bezorgen waaruit je niet meer wil ontsnappen. Dus ook ‘The Runaway’ tot afsluiter ‘The Way’ en ‘Love CL’ gaan diezelfde richting uit. Dat nooit of zelden van die strakke lijn wordt afgeweken vinden we een klein minpunt. We houden eigenlijk meer van bands die durven buiten hun comfort zone treden, op avontuur trekken doorheen datzelfde rock landschap. Maar als je hoogstaande kwaliteit aflevert die je als aanhoorder doet verlangen naar overvolle rock weides? Dan belandt die kritische benadering al gauw in de vuilnisbak. Besluit: Nee, Idiot Robot vinden geen nieuwe muziekstijl uit, of doen je verstomt staan door experimentele uitspattingen. Deze band brengt met ‘Idiot Robot’ wel doorsnee aanstekelijke rock muziek in de stijl van boven vernoemde bands, die vanaf begin tot einde lekker aan je ribben kleeft en dat is, ondanks het “dertien in dozijn” spook dat om de hoek komt kijken, meer dan reden genoeg om deze schijf en band warm te onthalen als je liefhebber bent van het betere rock werk.

Erik van Damme (75)

Dead Games Records

Tracklist: 1.The Anthem 2. Everytime 3. You Tell Me 4. 123 Blastoff 5. Black Days Again 6. Grey Pop Story 7. The Story 8. The Runaway 9. Watching The Sky 10. The Way 11. Love CL