Liefhebbers van pagan (black) metal sloten Vermilia meteen in hun hart. Het debuutalbum van de dame / band in kwestie, ‘Kätkyt’ (2018), was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. Nu is Vermilia er terug met een vier tracks tellende ep. Opener ‘Hauras, Kuollut, Kaunis’ bevestigd meteen al het goed wat over het debuut werd verteld en / of geschreven. Het is een mooi opgebouwd nummer geworden dat rustig, maar zeer beklijvend op je afkomt. Het bevat een dreigende sfeer terwijl het wondermooi en zacht verder kabbelt: een binnenkomer van formaat waar wij heel stil van worden wegens overdonderd door zoveel schoonheid zonder dat Vermilia hier heftig, gedreven of furieus uit te hoek komt. Twee van die laatste drie ingrediënten zitten wel verwerkt in ‘Taivas Hiljaa Huutaa’, een vlot nummer waar het tempo met een ruk de hoogte in gaat en die uitnodigt tot meezingen, als je de woorden verstaat en kan uitspreken, in het refrein. Het titelnummer opent dan weer heel weemoedig om dan plots om te schakelen naar een steviger iets door toevoeging van tribal drumpatronen. Haar zachte stem sluit daar naadloos op aan: een beklijvend en intens nummer dat je diep meevoert op de muzikale reis die Vermilia je aanbiedt. Afsluiter ‘Pimeä Polku’ blijkt het meest heftige nummer van dit viertal. Het gaspedaal wordt diep ingedrukt en haar zacht stemgeluid wordt vervangen door diepe vocalen die naar black metal neigen, terwijl die twee uitersten uiteindelijk tegen elkaar worden uitgespeeld en zelfs samensmelten. Een intens en beklijvend nummer terwijl Vermilia toch een totaal ander beeld schetst dan tijdens het openingsnummer. Liefhebbers van pagan metal hebben er met deze ‘Keskeneräisiä Tarinoita’ een must have ep bij.

Luc Ghyselen (90)

Independent Release

Tracklist: 1. Hauras, Kuollut, Kaunis 2. Taivas Hiljaa Huutaa 3. Keskeneräisiä Tarinoita 4. Pimeä Polku