Split albums hebben hun voordelen en nadelen. Soms krijg je immers twee (of meerdere) bands te horen die eigenlijk twee volledig verschillende (sub)genres vertegenwoordigen. Soms moet je dan dus (diep) in de buidel tasten om enkel songs in huis te halen van een of andere band die je eigenlijk helemaal niet waardeert. Soms is het tegenovergesteld natuurlijk ook van toepassing en leer je een band en / of nieuw (sub)genre waarderen omdat je een split hebt aangekocht van een band die je echt wel goed vind aangevuld met nummers van een je onbekende band. Met ‘Deus Inversus’ krijg je een samenwerking tussen twee black metal bands: Black Altar en Kirkebrann. Op gebied van (sub)genre, krijgen beide bands dus gelijke kansen. Het Poolse Black Altar heeft al een langere staat van dienst opgebouwd dan het Noorse Kirkebrann en krijgt dus, qua naambekendheid een streepje voor. Black Altar houdt het hier bij drie nummers. – Echt indrukwekkend is het uitgebrachte werk, qua omvang dan, van de band niet te noemen: slechts twee full-albums en wat nummers op split-albums zijn zowat de enige teken van leven sinds 1996. – Het titelnummer opent dit album en zorgt meteen voor een kopstoot van jewelste. Bijna zeven minuten lang wordt je ondergedompeld in furieus zwartgeblakerd geweld met alle ingrediënten die wij waarderen in het (sub)genre. Pakken dreiging, koude duisternis, meeslepende vocalen, kracht, duivelse koorzang, verschillende tempo en ritme wisselingen, … Voor zo’n nummer mag iedereen altijd bij ons aankloppen: dit is af, dit is … weergaloos. ‘Ancient Warlust’ is ook al zo’n uppercut, maar toch net iets minder. Maar ook dit is af, straalt pakken dreiging uit, telt kracht en voldoende afwisseling, … Twee fenomenale black metal tracks die elke liefhebber van het (sub)genre in huis MOET hebben. Het vrij korte instrumentale ‘Outro’ vinden we minder, al is ook deze track nog de moeite waard omwille van de mysterieuze en naargeestige dreiging die van het nummer uit gaat. Kirkebrann, opgestart in 2004, heeft naast een aantal splits nog meer een full-album op de markt en mag vier tracks aanleveren voor deze ‘Deus Inversus’. ‘Begrensa Bevissthet’ zet de toon: duistere dreiging, een kille sound, en zwartgeblakerde kracht vormen de ingrediënten. De twee volgende nummers, ‘Faux Pas’ en ‘Et Nederlag’, liggen in het verlengde van deze ‘Begrensa Bevissthet’, terwijl het instrumentale ‘Ufødte Klarhet’ een akoestisch nummer is dat een beetje een vreemde eend in deze bijt is. Drie van de vier nummers doen ons black metal hartje wel opspringen, maar uiteindelijk toch verbleken die bij de de eerste twee nummers van Black Altar. Indien ‘Deus Inversus’ een wedstrijd was tussen twee bands, gaat de zege hier ongetwijfeld naar Black Altar. Die twee nummers alleen al zorgen ervoor dat je dit schijfje aan je black metal collectie moet toevoegen en dan krijg je er nog vijf goede nummers bovenop, want, vergeet het niet, ook de vier tracks van Kirkebrann zijn de moeite waard.

Luc Ghyselen (90)

Odium Records

Tracklist: 1. Deus Inversus 2. Ancient Warlust 3. Outro 4. Begrensa Bevissthet 5. Faux Pas 6. Et Nederlag 7. Ufødte Klarhet