Dat Frontiers Records gekend is om goede muzikanten uit diverse bands samen te combineren tot een andere band is gekend. Een laatste samensmelting van talent en creativiteit is er nu onder de vorm van Her Chariot Awaits. In de line-up vinden we zangeres Ailyn Giménez (voorheen bij Sirenia), gitarist / bassist Mike Orlando (Adrenaline Mob), drummer Jeff Thal (Bumblefoot). Na de opnames van dit debuut heeft bassist Brian Gearty de band vervoegd. Ailyn, die gekend is van haar symfonische opera stijl, slaat hier een nieuwe weg in. Het album bevat elf nummers en ‘Misery’ opent schreeuwend en gierend vol geweld. De ruwe en agressieve start laat je even opschrikken en qua kracht neemt het nummer niet af. Er zit toch een poppy ondertoon in, wellicht door de cleane vocalen. Verder raast en blaast het nummer stoom af. ‘Dead & Gone’ sluit mooi aan met strakke riffs, funky bas en spooky vocalen, waar Ailyn haar enorm bereik etaleert. Bij ‘Screaming Misfire’ mag je die screaming vrij letterlijk nemen. Met sterk progressief gitaarwerk wordt voluit gegaan, van hoog naar laag. De hoge begeleiding in de achtergrond maakt het nummer voller. Orlando kan zijn snarenkunstjes showen in ‘Stolen Heart’. Het tempo valt volledig met de ballad ’Constant Craving’, die alsnog veel gitaarinjecties kent. Met een engelachtige zang wordt een neerslachtige en eerder depressieve ondertoon gezet. Hoe negatief de titel ‘Say No’ ook mag klinken, zo positief geladen van energie is het nummer zelf. De klagende vocalen gaan hand in hand met de stampende drum en intens gitaarwerk. Soms klinkt het arrangement zo chaotisch tot Ailyn iedereen ter orde moet roepen. Rollende gitaren op een bonkend ritme zorgen voor een wervelende start van ‘Line Of Fire’. Op een mysterieuze zanglijn wentelt dit nummer zich traag naar zijn prooi. Een opvallende passage van grunts vinden we in ‘Turning The Page’. We gaan terug de highway op met ‘Take Me Higher’. Na een intense intro volgt en speed-reggae stuk met daarom terug een intense drumpartij. Ach ja, de crazy progressieve gitaarsolo niet vergeten … Kortom, veel creatieve variatie in sfeer, ritme en gitaarwerk. Veel ingetogener brengt ‘Just Remember’ wat rust in deze wervelende zee. Wie dacht dat de snarenplukker ook effen ging rusten is eraan voor de moeite want de vingervlugge solo krijg je er bovenop. Een laatste keer de overstuurde gitaarklanken op een bonkend ritme in een variërend arrangement met de afsluiter ‘Forgive Me Dear’, waar Ailyn smeekt en schreeuwt om vergiffenis. Ze schiet met pijltjes naar je hart maar de rauwheid waarmee ze dit doet onthult haar duistere kantje. De stem van Ailyn Giménez doet met vaak denken aan Britney Spears, maar dan krachtiger. Ze zorgt met een volledig andere kant van haar zangtalent voor een fris en warm geluid in een onvervalste eigen stijl. De telkens erg energieke arrangementen leiden tot nummers waar heel veel actie in zit. Elk nummer is tot aan de nok gevuld met gitaar, drum mokerslagen en intens snijdende vocalen, waardoor het soms schreeuwerig overkomt. Dat is nu net een typisch element en daar ben je voor of ben je tegen. Mij kan dit niet zo erg overtuigen, al is het muzikaal talent enorm en de vernieuwende factor vrij groot. Ben ik nu oud aan het worden? Ik weet het niet, maar deze laat ik langs mij passeren. Niet mijn ding maar wel honderdtwintig procent energie en vakmanschap. Liefhebbers zullen er weg van zijn.

Rocking Klingon (80)

Frontiers Records FRCD 1030

Tracklist: 1. Misery 2. Dead & Gone 3. Screaming Misfire 4. Stolen Heart 5. Constant Craving 6. Say No 7. Line Of Fire 8. Turning The Page 9. Take Me Higher 10. Just Remember 11. Forgive Me Dear