Ravenscry is een Italiaanse band met Giula Stefani als frontvrouw. Sinds 2008 timmert dit Italiaans gezelschap aan de weg. De teller staat nu op vier albums. Stuk voor stuk waren de vorige de moeite. De band heeft ook een progressieve kant, die we reeds horen vanaf het eerste nummer, ‘Maybe’. ‘Maybe’ is eerder een ‘very likely’. Muzikaal klinken ze als een uit de kluiten gewassen frivole versie van Tool, waarover Giula vervolgens haar vocalen plaatst. Bij momenten klinkt het atypisch voor het genre, maar dat horen we net graag. Nergens klinkt het alsof de band zijn duivels ontbindt. Het klinkt alsof het geluid bewust gecomprimeerd werd. De band doet geen moeite om wat meer ‘schwung’ in te brengen. Alles klinkt vrij ingetogen én compact, eigenlijk zelfs naturel. Eigenlijk kan je nauwelijks iets negatief vertellen over deze band. De vraag is wie hiervoor gewonnen zal zijn. De traditionele female fronted metal-fan zal waarschijnlijk last hebben van het feit dat Ravenscry nergens lijkt in te passen. Ook klassieke metal fans zullen het moeilijk hebben met dit eigen maar aparte geluid. De meerwaarde-zoekers zullen wellicht wel te vinden zijn voor dit apart geval. De eerste helft van de plaat schuift voorbij zonder dat je de neiging hebt verder te zappen. De metal-moeheid treed vaak op in het tweede gedeelte, maar ook de tweede helft geeft een paar leuke nummers vrij. Misschien had het bij momenten wat feller mogen klinken. Vermoedelijk zal het album nog wel een paar geheimen prijsgeven. Ravenscry heeft recht van bestaan middels dit album; benieuwd hoe ze dit in een show zullen gieten. Maar eerst misschien nog eens dit ongewone album mij eigen maken.

Frederik Blieck (80)

Independent Release

Tracklist: 1. Maybe 2. Binary 3. The Gamer 4. The Door Inside 5. The Entertainer 6. Destination: Nowhere 7. Light You Up 8. Leader 9. Paper Boat 10. My Faces 11. The Gatekeeper