Fans van Hartmann worden verwend. Onlangs mocht ik deze super artiest nog bespreken in zijn nieuwe album ‘15 Pearls And Gems‘, waar hij drie keer vijf nummers bij elkaar bracht. Met zijn eigen band bracht hij ook op 20 april deze heruitgave van zijn derde album uit, op dezelfde dag dat zijn vijftien andere parels het daglicht zagen. De productie was voor Oliver Hartmann zelf, het mixen voor Sascha Paeth (Avantasia) en het masteren van het album voor Miro. Zanger/gitarist Oliver Hartmann draait al een ruime tijd mee in het milieu en is vaak als songwriter en producer actief. Naast zijn eigen band is hij ook te zien en te horen bij Avantasia. Misschien is dat wel een gevolg van het duet op het laatste van deze plaat met Tobias Sammet, het is in elke geval geen verrassing. Die band bestaat uit zanger/gitarist Oliver Hartmann, gitarist Mario Reck, bassist Armin Donderer en drummer Markus Kullmann. De eerste scheut melodie krijgen we al bij ‘I Won’t Get Fooled Again’, wat als positieve opener zijn beste kant laat horen. Compleet anders is ‘From Outta Space’, dat een traag dreunend ritme hanteert. Iets te traag en depressief voor mij. Het progressieve ‘Suddenly’ maakt dit goed met een oorstrelend refrein. Er zit een aanstekelijke sublaag in het nummer waardoor het plots openbarst van positiviteit. Na het rustige vertelnummer ‘All I Can Say’ komt de rocker ‘Right Here, Right Now’. Het nummer heeft pit maar bewaart dit voor het refrein, waardoor een mooie balans in het nummer verkregen wordt. ‘Don’t Give Up Your Dream’ start met een vertellende vocalist op een rustige akoestische gitaar. Als ook de rest van de band invalt zet Oliver vocaal nog een extra tandje bij. Het tempo wordt vaak omgewisseld. Zo krijgen we met ‘Broken Down’ een erg knappe en progressieve rocker met sterk gitaarwerk, gevolgd door de ballad ‘Don’t Tell Me It’s Over’, die traditioneel de gitarist en vocalist even in de schijnwerper stelt. Opnieuw full speed bij ‘Lost In Havanna’, die flink van zich af bijt met een strak maar progressief ritme, aanvallende riffs en een melodieus refrein. Erg goed nummer. Maar “het” nummer van het album zal wellicht ‘Brothers’ zijn, waarin ook Tobias Sammet (Avantasia) samen met Oliver een duet vormt. Erg rustig maar met een dubbele spotlight op beide vocalisten start het nummer op, ontpopt zich als een power ballad waar beiden het beste van zichzelf geven. Het nummer zwelt aan en wordt vrij bombastisch. Wat een topnummer! ‘Forgotten Innocence’ is de afsluiter met pit, een ballad om in schoonheid te eindigen. Het zit Hartmann in zijn bloed om prachtige albums te maken en het is telkens uitkijken naar nieuw werk. Maar hierbij een duidelijke verwijzing dat de man het al een tijdje in zijn vingers heeft.

Rocking Klingon (85)

Pride & Joy Music PJM 12203

Tracklist: 1. I Won’t Get Fooled Again 2. From Outta Space 3. Suddenly 4. All I Can Say 5. Right Here / Right Now 6. Don’t Give Up Your Dream 7. Broken Down 8. Don’t Tell Me It’s Over 9. Lost In Havanna 10. Brothers 11. Forgotten Innocence