Constraint: Tides Of Entropy

Constraint is de band van Beatrice Bini, die ook nog in en paar andere bands zingt. Dit is het tweede album van deze symfonische progressieve metalband. De eerste, ‘Enlightened By Darkness’, uit 2016 was al zeer de moeite. We waren uiteraard benieuwd wat de nieuwe zou geven. Daarbij werden we niet geholpen door de techniek, maar er zijn altijd omwegen om het doel te bereiken. Daarom geef ik u graag me dat je het album bijna integraal kan beluisteren via YouTube. En indien het resultaat van deze luisterbeurt je bevalt, kan je alsnog een exemplaar aanschaffen via https://constraint.bigcartel.com/. Als dat allemaal geen goed nieuws is. Maar het beste nieuws is dat dat deze nieuwe Constraint een dijk van een plaat geworden is. Niet mis voor een vrij bescheiden band uit het mooie Modena. ‘Remanent’ is de instrumentale intro die de toon zet. Constraint brengt moderne symfonische metal. De sound is retestrak en ultra heavy en er wordt alleen soelaas gebracht middels de vocalen van Beatrice, die bewijst dat zingen voor haar een fluitje van een cent is. Het is me toch wat in Italië met al die fantastische bands met leading ladies zoals Temperance, Volturian, Moonlight Haze, Sleeping Romance, Ancient Bards, Kalidia, Kantica, Onyria, Onydia, Asphodelia, Crysalys, Hidden Lapse, Elegy Of Madness, etc. ‘Einmal ist keinmal’ is het eerste nummer op dit album waarop we de kunsten van Beatrice horen. De titel zegt het zelf: “Eentje is geentje”. Dus luisteren we nog een keer zeker. Per ongeluk krijg ik nog hun versie van ‘Slave’ van Leprous op YouTube aangeboden: een fantastische uitvoering die helaas niet op het album staat. Je kan niet alles hebben zeker. ‘Golden Threads’ opent ook al zo zalig, melancholisch en loepzuiver gespeeld en gezongen. Ik beeld me in dat ik op dat moment op een zalig Italiaans terrasje geniet van een fantastische Italiaanse wijn, met naast mij … Back to reality, ‘Eerie euphoria’ knalt uit de speakers en onmiddellijk ben ik terug bij de les: een aanstekelijk nummer. ‘The Big Bend’ is fenomenaal goed. ‘Omniscient Oblivion’ komt aardig in de buurt. De laatste drie nummers blijven om technische redenen voorlopig een mysterie voor mij. Maar afgaande op wat ik hoorde, mag ik met een gerust hart besluiten dat Constraint een topper geworden is en hun visitekaartje heet ‘Tides Of Entropy’. Haal Italië uit zijn confinement en laat in hemelsnaam de crème de la crème van de Italiaanse metal asap deze aardbol terug omzwerven, inclusief het fantastische Constraint. Het is geen leven zonder mijn vrienden uit Italië. Ik mis jullie zo, ik mis jullie meer en meer.

Frederik Blieck (90)

Independent Release

Tracklist: 1. Remanent 2. Einmal Ist Keinmal 3. Golden Threads 4. Eerie Euphoria 5. The Big (B)End 6. Omniscient Oblivion 7. Broken Thread 8. Leben Ist Streben 9. Coercive