Met MUSIKA staren we ons niet blind op enkel heavy metal, maar wagen we ons soms ook aan muziekgenres die wat verder staan dat stevig rock geweld. In dat straatje past ook het debuutalbum van The Alligator Wine. Dit Duitse duo zorgt voor een mix van krautrock, psychedelica en pop en ontwikkeld een eigenzinnige geluid waar geen ruimte is voor gitaar of bass. Thomas Teufel (drums, percussie, vocals) en Rob Vitacca (vocals, orgel, synthesizer) creëren op dit negen tracks tellend album een heel eigenzinnig geluid. Opener ‘Shotgun’ is, naar onze smaak, een schot in de roos. Rustig openend, mooi opbouwend in kracht en tempo om uit te groeien tot een aanstekelijk nummer met voldoende melodie en kracht om veel muziekfanaten te bekoren. Het aanstekelijke energiek tempo en ritme nodig uit tot dansen. Enkel het moment waarop je je aan een gitaarsolo verwacht, wordt je wat uit je comfortzone gehaald door moog en orgel. Minder enthousiast zijn we met ‘Crocodile Inn’. Het tempo wordt hier gedrukt en het nummer kabbelt eerder rustig verder onderweg gebruikt makend van vooral pop invloeden zodat we o.a. de kracht missen van het openingsnummer. ‘Voodoo’ zit daar tussenin. Het nummer krijgt opnieuw meer tempo en kracht mee, maar de verrassing in de klankkleur is ondertussen weg en we blijven toch wat op onze honger zitten. ‘Ten Million Slaves’ is eerder voer voor een of andere danstempel en laat ons dus ook behoorlijk koud. Iets beter vergaat het ons met ‘The Flying Carousel’ dat een aanstekelijk (dansbaar) ritme aangemeten krijgt: een soort van “disco meets psychedelica”. Voor mysterieuze geluiden – denk bijvoorbeeld aan de herkenningsmelodie van de in begin jaren negentig populaire reeks Twin Peaks – zit je goed met ‘Lorane’. Met ‘Dream Eyed Little Girl’ krijgen we een eigenzinnig nummer te horen dat een eerder langzaam tempo en ritme meekrijgt. We blijven opnieuw stevig op onze honger zitten. Ondanks het feit dat ‘Mamãe’ meer kracht en energie mee krijgt is ook deze track niet echt aan ons besteed waar eigenzinnigheid en aanstekelijkheid elkaar afwisselen. Afsluiter ‘Sweetheart On Fire’ krijgt een heel traag en langzaam ritme mee en doet ons opnieuw weinig tot niets ondanks de aanzwellende kracht rond halfweg het nummer. Samengevat kunnen we toch stellen dat de sound van The Alligator Wine helemaal niet ons ding is. We missen vooral kracht, drive, energie, dreiging … én gierende gitaren. We zijn er ons wel terdege van bewust dat heel wat muziek– en / of dansliefhebbers onze mening niet zullen delen, maar dat deert ons niet. Er bestaan immers ook een aantal popdeuntjes die ons bevallen, maar om ons dan liefhebber te noemen van pop muziek? Dat is toch een aantal bruggen te ver.

Luc Ghyselen (50)

Century Media

Tracklist: 1. The Flying Carousel 2. Dream Eyed Little Girl 3. Shotgun 4. Crocodile Inn 5. Voodoo 6. Ten Million Slaves 7. Lorane 8. Mamãe 9. Sweetheart On Fire