Enter Shikari begon onder de naam Hybrid in 1999 aan hun muzikale carrière. In 2003 veranderde de naam naar Enter Shikari en na reeds een indrukwekkend live-palmares te kunnen voorleggen, werd het debuutalbum ‘Take To The Skies’ in 2007 losgelaten op de mensheid. We kunnen stellen dat die plaat hier méér dan grijs is gedraaid. We zien ze trouwens voor eeuwig op ons netvlies gebrand op het hoofdpodium van Rock Werchter dat jaar (wat een affiche was me dat overigens!). Soit, we dwalen af. Met ‘Nothing Is True & Everything Is Possible’ zijn de Britten aan hun zesde langspeler toe hetgeen zeker gezien hun immer drukke tourschema behoorlijk sterk is. We moeten zeggen dat we met een dubbel gevoel uitkeken naar deze release want waar ze in hun beginjaren hoofdzakelijk de mosterd haalden bij de hardcore – weliswaar ook toen al met invloeden uit electro en andere dub steb-families – zijn ze gaandeweg steeds experimenteler geworden en werd de lijst aan invloeden steeds uitgebreider. Sterk dat een band zich keer op keer weet te vernieuwen en andere grenzen opzoekt maar Enter Shikari is hierdoor steeds verder van ons komen te staan. Ligt uiteraard in de eerste plaats ongetwijfeld aan ons. Het is al altijd een band geweest die voor een zekere chaos zorgt waarbij je nooit helemaal zeker weet welke richting ze nu uitgaan. Bij het vorige album, ‘The Spark’ uit 2017, waren wij hun richting behoorlijk kwijt tot we ze terug live aan het werk zagen en ze daar eens temeer een prestatie afleverden die ons omver blies. Kortom, de twijfels na de plaat waren terug weggeveegd – het is én blijft al sinds hun beginjaren voornamelijk een ijzersterke liveband. Een lange aanloop om te komen tot hun nieuweling. Het begint allesbehalve goed als we de hoes onder ogen krijgen. Dit is met voorsprong de lelijkste albumhoes die we dit jaar te zien kregen. Maar kom, er zijn nog kanjers van platen waar het artwork voor verbetering vatbaar is. Helaas is dat in het geval van ‘Nothing Is True & Everything Is Possible’ ook toepasbaar op de nummers. Nochtans zijn er nog steeds vlagen van hun vernuft. ‘T.I.N.A’ (afkorting voor “There Is No Alternative”) is een echte bom die ons welhaast meesleurt naar vroeger. Maar tot onze enorme spijt slaagt Enter Shikari er doorgaans niet in om ons mee te sleuren in de rest van het verhaal. Nogmaals, de band staat gekend voor chaos maar wat ze hier serveren is voor ons van het goede teveel. Het album springt alle kanten uit én bevat – althans voor ons – teveel stinkers die gewoonweg vervelend zijn en alle vaart uit de plaat halen. Naar ons gevoel hadden ze van de vijftien nummers beter de helft geschrapt om dan met een écht sterke plaat alles en iedereen omver te blazen. Te vaak zitten we nu met het gevoel dat ze trachten nieuwe elementen te brengen om ze te brengen. Of dat elk bandlid met zijn eigen ideeën is komen aandraven en dat ze allemaal zo lief bleven voor elkaar dat elk idee er kost wat kost in verwerkt moest worden. We weten het, we zitten hier wellicht kilometers naast de kwestie maar zo komt het album voor ons wel over, als een hoopje losse ideeën die bijeen gegooid werden en waar vooral géén lijn mocht in ontdekt worden. Een paar sterke flarden zijn voor ons onvoldoende om van een geslaagd album te kunnen spreken. Let wel, wie voorganger ‘The Spark’ dik OK vond, zal wellicht zijn gading kunnen vinden in ‘Nothing Is True & Everything Is Possible’ maar neem de titel van het album vooral voor waar aan als u deze bespreking leest…

K.H. (45 (tien minpunten voor de hoes))

Ambush Reality

Tracklist: 1. The Great Unknown 2. Crossing The Rubicon 3. The Dreamer’s Hotel 4. Waltzing Off The Face Of The Earth ( I. Crescendo) 5. Modern Living… 6. Apocaholics Anonym Us (main Theme In B Minor) 7. The Pressure’s On 8. Reprise 3 9. T.I.N.A. 10. Elegy For Extinction 11. Marionettes I The Discovery Of Strings 12. Marionettes Ii The Ascent 13. Satellites 14. The King 15. Waltzing Off The Face Of The Earth (II Piangevole)