Het Finse Nightwish leerde ik persoonlijk kennen dank zij een bevriende muziek liefhebber die me rond 2000 wees op een schitterende symphonic metal band met een fantastische vocaliste. ‘Wishmaster’ was het eerste album dat ik aan kocht van Nightwish, kort erna werd mijn collectie al aangevuld met ‘Angels Fall first’ en ‘Oceanborn’ en daarna ook met alle overige full-albums die de band op de markt bracht. Ik was echt op slag verkocht aan de schitterende composities waarin kracht, melodie, wat folk elementen, … samen gebundeld worden tot superbe gehelen. En de stem van Tarja Turunen zorgde ervoor dat elk nummer nog naar grootsere hoogtes werd getild. Het was dan ook met een bang hartje dat ik ‘Dark Passion Play’ aankocht en beluisterde. Velen vonden, en vinden nog altijd, dat Anette Olzon een verkeerde keuze is / was. Toch hoorde ik op dit album al mooie nummers en mijn indruk werd versterkt toen ‘Imaginaerum’ er was. Als je die twee albums met elkaar vergelijkt dan lijkt het me dat ‘Dark Passion Play’ nog door mastermind / componist Tuomas Holopainen geschreven is met de stem van Tarja in zijn achterhoofd, terwijl ‘Imaginaerum’ dan weer meer past bij de vocale capaciteiten van Anette. Maar ook aan dit “huwelijk” kwam een eind en Floor Jansen werd haar opvolgster. Een vocaliste die haar kunnen reeds bewezen had bij o.a. After Forever en ReVamp en voor vele fans dé uitgesproken kandidate was om reeds na Tarja de rol van vocaliste bij Nightwish te vervullen. Ik bleef toch wat sceptisch en het eerste full-album met Floor, ‘Endless Forms Most Beautiful’ (2015), kan me nu nog steeds niet volledig overtuigen. Precies alsof dit album door Tuomas geschreven is met de stem van Anette in het achterhoofd. Een paar mindere live concerten later, zorgt ervoor dat ik het nieuwe werkstuk van Nightwish, deze ‘Natvre. :II: Hvman.’, dan ook met argusogen bekijk. Maar hey, al mijn sceptisme mag in de prullenbak! Vanaf de eerste tonen van opener ‘Music’ krijg ik al kippenvel momenten. Floor zingt nog net niet de sterren uit de hemel, de ritmesectie – laatste nieuwkomer Kai Hahto en rots in de branding Marco Hietala – is weergaloos, gitarist Emppu Vuorinen bewijst andermaal zijn vernuft als ritmegitarist, Troy Donockley schittert vooral met zijn uillean pipes (en vocaal tijdens ‘Harvest’), en Tuomas Holopainen bewijst andermaal dat hij een weergaloze componist is. Alle stukjes van de puzzel die Nightwish vormt vallen hier opnieuw andermaal mooi in elkaar en zorgen ervoor dat ik ‘Hvman. :II: Natvre.’ volledig in de armen sluit. Een iets minder nummer op dit album heb ik niet gehoord, en ik kijk er dan ook al enorm naar uit om Nightwish dit live te zien voorstellen. Denk eraan dat je ook het tweede schijfje beluisterd want in acht deeltjes (hier in de tracklist genummerd van 10 tot en met 17) krijg je zo een suite aangeboden: ‘All The Works Of Nature Wich Adorn The World’. De Britse actrice Geraldine James zorgt hier voor de gesproken teksten. En zonder dat Emppu, Marco of Kai hier te horen zijn is ook dit een stuk dat je meteen herkent als Nightwish. Een schitterend stuk dat je doet wegdromen naar een betere, natuurvriendelijker wereld. Met andere woorden: Nightwish heeft met ‘Hvman. :II: Natvre.’ een fantastisch nieuw album aan zijn oeuvre toegevoegd!

Luc Ghyselen (95)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Music 2. Noise 3. Shoemaker 4. Harvest 5. Pan 6. How’s The Heart 7. Procession 8. Tribal 9. Endlessness 10. Vista 11. The Blue 12. The Green 13. Moors 14. Aurorae 15. Quiet As The Snow 16. Anthropocene 17. Ad Astra