Nomad is een Poolse death metal band die in 1994 werd opgestart. Met deze ‘Transmorgrification (Partus)’ is de band aan zijn zesde werkstuk. Hoe de vorige vijf klinken, kan ik je niet melden daar dit mijn kennismaking is met Nomad. In al die jaren wijzigde de line-up ook al heel wat keer, maar voor dit album kregen de twee grote bezielers van de band – vocalist Bleyzabel Balberith en gitarist Patrick “Seth” Bilmorgh – medewerking van een paar opvallende namen, want zowel drummer Inferno en bassist Orion, beiden van Behemoth, maakten hier hun opwachting. Misschien niet zo heel vreemd als je ook weet dat gitarist “Seth” de line up van Behemoth vervolledigt tijdens live concerten. Nomad staat dus voor death metal en zorgt op dit nieuwe album voor zeven nummers die stuk voor stuk een goede opbouw hebben mee gekregen waar een pak brute kracht van uitgaat, maar waar ook goed werd over nagedacht wat betreft melodieën. – Mag ik dit bestempelen als melodic death metal? – Dat de heren spelen met verrassende wendingen, variatie in tempo’s en ritmes zorgt er natuurlijk voor dat de aandacht nergens een kans heeft om te ontsnappen tijdens deze intense rit die zowat drieëndertig minuten duurt. Ook op vocaal vlak durven de heren te wisselen tussen Engelstalige teksten en Poolse teksten zonder dat dit een vloeiend geheel in de weg staat, integendeel het komt dit werkstuk ten goede. Toch vind ik persoonlijk niet elk idee even geslaagd of beklijvend. Zo ben ik niet echt onder de indruk van het afsluitende ‘Inconsolable Longing’ dat wat stroef en eentonig overkomt. Maar ach, misschien is dit wel ene teken van muggenzifterij, want uiteindelijk ben ik best wel erg te spreken over dit werkstuk van Nomad.

Luc Ghyselen (84)

Witching Hour Productions EVIL 100

Tracklist: 1. A Wanderer Without A Shadow 2. In The Hands Of Progression 3. Clouds Of Hills 4. Nomadeus 5. Pantocrator 6. The Graceful Abyss 7. Inconsolable Longing