Noot van redactie: Het is niet omdat we een overzicht van de bands op een bepaald evenement publiceren dat het desbetreffende concert / festival ook effectief zal doorgaan. We hopen het steeds, maar ergens denken we dat we een hele tijdlang geen concerten / festivals meer zullen kunnen bezoeken. Als je leest dat o.a. Glastonbury Festival in Groot-Britannië (van 24 tot 28 juni) al gecanceld is, vrezen we dat een heel pak grote, middelgrote en kleine festivals op middellange termijn zullen moeten volgen. “Keep it safe!”

Drie dagen lang, meer bepaald op 19, 20 en 21 juni zal het Franse Clisson weer ingepalmd worden door duizenden metal liefhebbers. Het legioen met zwarte T-shirts zal het stadje weer overspoelen voor een driedaags festijn waar tal van subgenres aan bod zullen komen. De vijftiende editie van HellFest was op een achttal uur tijd volledig uitverkocht en dat zonder dat een naam van een band bekend was gemaakt. Dan zijn de organisatoren enorm goed bezig! Maar HellFest is intussen veel meer geworden dan een muziekfestival: het is een beleving geworden voor jong en oud, groot en klein. Iedereen komt er op een of andere manier aan zijn trekken. Wij, van MUSIKA, opteren nog steeds voor het muzikale luik en willen dan ook nog wat duiding geven wat je allemaal kan gaan verwachten.

Op zaterdag 20 juni, dag twee dus, mag Fire From The Gods openen op “Mainstage 1”. Dit Amerikaanse gezelschap uit de buurt van Austin, Texas staat voor een mix van rap metal, metalcore en hard rock. De band is actief sinds 2010 en heeft drie full-albums op de markt. Crystal Lake komt dan weer uit de Japanse hoofdstad Tokio alwaar de band in 2002 werd opgestart. Dit gezelschap zorgt voor een mix van metalcore, nu metal en progressive metal. In de discografie van deze band vind je ondertussen vijf full-albums. Thy Art Is Murder ging in 2006 van start in het Australische Blacktown vanwaar de heren hun zicht op deathcore verkondigen. Tal van wisselingen in de line-up – enkel Sean Delander is er nog bij van de originele line-up – kunnen de band niet stoppen die ondertussen vijf full-albums op de markt bracht waarvan ‘Human Target’ (2019) het meest recente is. Heaven Shall Burn werd in 1996 opgestart als Consense maar wijzigde al heel vlug de naam tot de huidige. Het Duitse gezelschap staat voor een mix van melodic death metal en metalcore die er vooral tijdens live concerten voor zorgt dat de zaal, of weide, volledig uit de bol gaat. Binnenkort ligt met ‘Of Truth & Scarifice’ het negende full-album in de winkelrekken. Het Amerikaanse Rival Sons staat voor ene mix van hard rock, blues rock en hard rock ‘n’ roll. De band ging in 2009 van start en zorgde ondertussen voor zes full-albums waarvan ‘Feral Roots’ uit 2019 het meest recente is. Alter Bridge is een Amerikaanse band uit Orlando, Florida die in 2004 van start ging en kan je bijna als de verder zetting van Creed beschouwen met een andere zanger. De band zorgt voor een aanstekelijke mix van hard rock, alternative metal en post grunge. Album na album – je vindt er ondertussen zes in de discografie van de band – lijkt de band nog aan populariteit te winnen. Infectious Grooves staat voor funk metal en werd in 1989 opgestart. De band kende ondertussen al tal van wijzigingen in de line-up (enkel vocalist Mike Muir is er bij van in het prille begin) en heeft vier full-albums op de markt waarvan de meest recente, ‘Mas Borracho’, toch al weer van 2000 dateert. De band stond wel tussen 2000 en 2007 on hold wegens het feit dat de leden met andere projecten / bands bezig waren. Wij zijn benieuw wie er nu op het podium zal staan en hoe de band tegenwoordig klinkt. Faith No More mag dag twee op “Mainstage 1” afsluiten. Deze band ging in 1979 van start en hun mix van funk metal, alternative metal en experimental rock zorgde er vanaf halfweg de jaren tachtig voor dat de band enorm populair werd. In 1998 hielden de heren het voor bekeken, maar sinds 2009 is de band terug actief. De discografie van dit gezelschap telt zeven full-albums, maar wij zijn razend benieuwd hoe de band het tegenwoordig live doet.

Negen bands mogen hun opwachting maken op “Mainstage 2”. Joyous Wolf mag hier het festival op gang trekken. Deze Amerikaanse alternative rock band werd in 2015 opgestart en zorgde, voor zover we konden achterhalen, nog voor geen full-album. Daarna is het de beurt aan Galactic Empire. Verwacht je aan een “all instrumental progressive metal”-band met als enige invloed de films van Star Trek. Het gezelschap zorgde sinds de opstart in 2015 reeds voor twee full-albums. The Dead Daisies staan voor een mix van hard rock en heavy metal en hebben een pak toppers in de rangen: gitarist Doug Aldrich, drummer Deen Castronovo, bassist/voclaist Glenn Hughes en gitarist David Lowy. Sinds de opstart in 2013 heeft dit gezelschap, met variërende line-up’s, al vier full-albums op de markt gebracht waarvan ‘Burn It Down’ (2018) het meest recente is. L7 is een Amerikaanse all female band die in 1985 van start ging in Los Angeles, California. In 2001 hield men het voor bekeken, maar sinds 2014 is men er terug bij. Ze brengen een mix van hard rock, punk rock en alternative metal. Hun meest recente album, het zevende, ‘Scatter The Rats’ was er vorig jaar. The Darkness is een Britse hard rock / heavy metal / glam rock band die in 2000 werd opgestart, er de brui aan gaf in 2006, om vijf jaar later terug uit hun as te herrijzen. De eerste periode leverde twee full-albums op, in de tweede (huidige) periode zorgde het gezelschap voor nog eens vier full-albums waarvan ‘Easter Is Cancelled’ (2019) het meest recente is. Met Alestorm krijg je aanstekelijke ambiance aangeboden in pure Piraten metal stijl, een mix van power metal met wat folk elementen. Het gezelschap ging in 2004 van start als Battleheart, maar sinds 2007 kiezen ze voor de huidige naam. Intussen telt hun discografie vijf full-albums waarvan ‘No Grave But the Sea’ het meest recente is. Start je roeiboot, zorg dat je drank bij de hand hebt en feest mee. Steel Panther is nog zo aanstekelijke publiekstrekker. Dit Amerikaanse staat telkens opnieuw garant voor opzwepende en heel entertainende shows. De band werd in 2000 opgestart in los Angeles, California en staat garant voor een stevige portie hard rock, glam metal en heavy metal waarin alle ingrediënten die rock ‘n’ roll “groot en bekend” hebben gemaakt bij het publiek er vingerdik op worden uitgesmeerd. “Sex, drugs, partys en rock ‘n’ roll” is dan ook hun motto. En, by the way, deze heren hebben vijf full-albums op de markt waarvan ‘Heavy Metal Rules’ pas sinds vorig jaar in de winkelrekken ligt. Airbourne ontstond in 2003 en wordt nog steeds een beetje beschouwd als het kleinere broertje van hun befaamde landgenoten van AC/DC. Een beetje ten onrechte vinden we bij MUSIKA. Al zit dit viertal muzikaal natuurlijk wel in hetzelfde vaarwater: een mix van hard rock, blues rock en hard rock ‘n’ roll. Toch leggen deze heren hun eigen accenten en weet frontman, gitarist en vocalist Joel O’Keefe perfect hoe hij een publiek om zijn vinger moet winden. Je kan ondertussen vijf full-albums van dit gezelschap vinden en daarvan is ‘Boneshaker’ uit 2019 het meest recente. Deep Purple is een Britse band die in 1978 werd opgestart en monstersuccessen scoorde met ‘Smoke On The Water’ en ‘Child In Time’ om het maar bij die twee te houden. In 1976 leek het allemaal voorbij, maar sinds 1984 is de band terug actief. Een mix van classic rock, hard rock en heavy metal zorgt voor een machtig geheel bij dit gezelschap waar “ouwe rotten” Ian Paice (drums), Roger Glover (bass) en Ian Gillan (vocals) door net iets minder ouwe rockers Steve Morse (gitaar) en Don Airey (keyboards) worden bijgestaan.

*Foto’s Deep Purple Live @ HellFest 2017: Luc Ghyselen*

Op de stage “Altar” mogen negen bands hun opwachting maken. Karras mag er openen. Dit trio uit de buurt van de Franse hoofdstad Parijs zorgt voor een mix van thrash metal, death metal en grindcore. Brutal Sphincter komt uit de buurt van het Belgische Luik waar de band in 2012 werd opgestart. Het vijftal staat voor een mix van brutale death metal en goregrind. Een demo, een split en twee full-albums sieren ondertussen de discografie van deze band. Het Nederlandse Rectal Smegma zoekt het eveneens in brutale death metal en goregrind. Deze band ging in 2003 van start als Carnal Rancidity maar wijzigde de naam een jaartje later. De discografie van deze band telt ondertussen vijf full-albums waarvan ‘Gnork’ uit 2016 het meest recente is. Xentrix is een Britse thrash metal band die tussen 1985 en 1988 als Sweet Vengeance door het leven ging. Daarna werd de naam gewijzigd. In 1997 viel het doek over de band om pas in 2013 terug te keren, een korte periode tussen 2005 en 2006 niet te na gesproken. De eerste twee full-albums van de band scheerden hoge toppen, daarna gverging het hen minder goed. Sinds de heropstart zorgde de band voor een nieuw full-album: ‘Bury The Pain’ (2019). Het Franse Loudblast ging in 1985 van start in Villeneueve-d’Ascq. De heren zorgden voor een mix van thrash metal en death metal die stand hield tot 1999. Daarna hield de band het voor bekeken om in 2002 te herrijzen. In de discografie van dit gezelschap vind je o.a. zeven full-albums waarvan ‘Burail Ground’ uit 2014 het meest recente is. Exciter is afkomstig van Ottawa, Ontario, Canada, alwaar de band in 1978 werd opgestart als Hell Razor. Twee jaar later nam men de huidige naam aan. Na o.a. vijf full-albums hield de band het in 1988 voor bekeken. Het was wachten tot 1996, een korte heropleving tussen 1992-1993 niet te na gesproken, vooraleer de band terug actief werd. Zes full-albums volgden in deie tweede periode al dateert ‘Death Machine’ wel van 2010. Verwacht je aan een mix van speed metal en thrash metal. De naam Flotsam And Jetsam werd pas in 1984 voor het eerst gebruikt al kent deze band wel een voorgeschiedenis die terug grijpt tot 1981 als eerst Paradox, dan Dredlox en daarna Dogz. Hun mix van power metal en thrash metal klinkt zowel aanstekelijk als krachtig en wordt erg gewaardeerd door de liefhebbers. Ook hun energieke live concerten zorgen daar natuurlijk voor. In hun discografie vind je ondertussen veertien full-albums waarvan ‘The End Of Chaos’ (2019) het meest recente is. Sacred Reich is afkomstig uit Phoenix, Arizona, USA alwaar de band in 1985 van start ging. Het debuutalbum, ‘Ignorance’ (1987), verraste een beetje vriend en vijand. Daarna ging het toch wat minder voor de band. Na vier full-albums ging het licht in 2000 uit voor de band. Toch bleef het ergens kriebelen en in 2006 ging men opnieuw van start. De heren teren vooral op “ouder” werk want sindsdien is er nog maar een nieuw full-album op de markt gekomen: ‘Awakening’ (2019). Het Braziliaanse Sepultura werd in 1984 opgestart door de broers Max en Igor Cavalera en zorgde met albums als ‘Schizophrenia’, ‘Beneath The Remains’ en ‘Arise’ voor ware schokgolven bij thrash metal fanaten. Het duo is er ondertussen niet meer bij, maar de band zelf stat nog steeds garant voor knappe albums waar thrash metal tegenwoordig wordt gemengd met groove metal en waar je ook elementen uit nu metal kan in ontdekken. Het nieuwste album, het vijftiende ondertussen, ‘Quadra’, ligt sinds begin februari in de winkelrekken.

*Foto’s Sepultura @ Alcatraz Metal Festival 2018: Luc Ghyselen*

Een ander negental mag zich bewijzen op het “Temple” podium. Hier mag Artùs aftrappen. Deze Franse band zoekt het voornamelijk in pagan en medieval music en doet vooral denken aan Stille Volk. Het Belgische Aktarum zorgt voor een mix van black metal en folk. De band werd in 2005 opgestart en zorgde lang voor erg aanstekelijke metal die ze zelf omschreven als “troll metal”. De laatste keer dat wij van MUSIKA de band aan het werk zagen was er een duidelijke koerswijziging richting black metal te horen. Twee ep’s en twee full-albums vind je terug in de discografie van de heren. Helheim is een Noorse black metal / Viking metal band die in 1992 van start ging. Met ‘Rignir’ bracht het gezelschap vorig jaar hun tiende full-album op de markt. En niet enkel de albums zijn voorbeelden van hoe een mix van black metal en Viking metal moet klinken, want ook tijdens live concerten staan de heren duidelijk hun mannetje. Einherjer komt ook al uit Noorwegen alwaar de band uit Haugesund in 1993 van start ging. Tussen 2004 en 2008 stond de band op non actief. Acht full-albums vind je ondertussen terug in discografie van deze Viking metal band waarvan ‘Norrøne Spor’ uit 2018 het meest recente is. Kampfar is ook al afkomstig uit Noorwegen. Deze band werd in 1994 opgestart en zorgt voor black metal met een pak pagan invloeden. De heren hebben ondertussen acht full-albums op de markt gebracht waarvan ‘Ofidians Manifest’, dat vorig jaar in de winkelrekken kwam, het meest recente is. Taake ging tussen 1993 en 1995 als Thule door het leven, daarna werd de huidige naam gebruikt. Deze black metal band is ook al afkomstig uit Noorwegen, meer bepaald uit Bergen. Je kan zeven full-albums terug vinden van dit gezelschap waarvan ‘Kong Vinter’ uit 2017 het meest recente is. Ensiferum werd in Helsinki, Finland in 1995 opgestart. Het gezelschap zorgt voor een heel aanstekelijke maar krachtige versie van folk metal en Viking metal. In de discografie van dit gezelschap kan je o.a. zeven full-albums vinden. En hoe goed die ook zijn, het is vooral tijdens live concerten dat de band extra fans weet te winnen. The Hu komt uit Mongolië en lijkt met zijn mix van folk metal, heavy metal en folk rock uit te groeien tot dé nieuwe sensatie in zijn (sub)genre. Het album ‘The Gereg’ dat sinds vorig jaar in de winkelrekken te vinden is, doet het uitstekend en als we concert reviews mogen geloven is het gezelschap ook live een echte sensatie. Nordic folk, dark folk, ambient: het zijn allemaal ingrediënten die in de sound van Wardruna terug te vinden zijn. De band werd in 2003 opgestart. De album trilogie ‘Runaljod’ – ‘Gap Var Ginnunga’ (2009), ‘Yggdrasil’ (2013) en ‘Ragnarok’ (2016) – deed het meer dan voortreffelijk en als je dan nog weet dat Einar Selvil, zowat de drijvende kracht achter Wardruna, ook meewerkte aan de soundtrack van de populaire serie ‘Vikings’ weet je dat je deze muziek ook als Viking metal mag bestempelen. In 2018 zorgde de band voor een vierde full-album: ‘Skald’.

De “Valley” mag op de tweede dag ook opnieuw negen bands verwelkomen. Hier mag Point Mort de spits afbijten. Dit is een Zweeds trio dat in 2011 werd opgestart en zich muzikaal laat gelden met alternative rock. Wij, van MUSIKA, hebben weet van een full-album: ‘The New Routine’ (2019). Duel staat voor een mix van psychedelica, doom, stoner rock en stoner metal. Deze Amerikaanse band ging in 2016 in Austin, Texas van start en zorgde reeds voor drie goed ontvangen full-albums waarvan ‘Valley Of Shadows’ (2019) het meest recente is. The Picturebooks is een Duits gezelschap dat als trio van start ging maar ondertussen nog uit slechts twee personen bestaat. Het vorig jaar op de markt gebrachte ‘The Hands Of Time’ is het vijfde full-album van het gezelschap dat voor een mix staat van rock en rauwe blues en dat wij, van MUSIKA, bijzonder wisten te smaken. Me And That Man is een band / project met Adam Michal Darski, je wellicht beter bekend als Nergal van Behemoth. Met dit project kiest hij voor een compleet andere muzikale koers daar je hier ondergedompeld wordt in de donkere wereld van alternative rock, americana, blues, folk en country. Twee full-albums kan je intussen in de winkelrekken vinden: ‘Songs Of Love And Death’ en het meest recente ‘New man, New Songs, Same Shit Vol. 1’. Pelican is een Amerikaanse band uit Chicago alwaar de band in 2001 van start ging om hun, meestal instrumentale post metal op je los te laten. In de discografie van dit kwartet vind je ondertussen zes ep’s en zes full-albums waarvan ‘Nighttime Stories’ (2019) het meest recente is. High On Fire staat sinds 1998 voor een mix van sludge, doom en stoner metal. Acht full-albums staan ondertussen vermeld in discografie van dit trio waarvan enkel gitarist / vocalist Matt Pike, je misschien bekend van Sleep, er nog bij is van bij de start. John Garcia & The Band Of Gold is een band rond vocalist John Garcia die natuurlijk onlosmakelijk verbonden is met stoner rock of desert rock. De Band Kyuss is immers een begrip en voorbeeld in het (sub)genre. Na het einde van Kyuss (1995) zorgde John voor albums met o.a. Slo Burn, Unida, Hermano en Vista Chino. Tegenwoordig trekt hij rond met zijn “Band Of Gold”. Mono & The Jo Quail Quartet: Mono is een post rock gezelschap uit Tokio, Japan dat sinds 1999 actief is. Een twaalftal full-alums kan je van dit gezelschap op de markt vinden. Jo Quail Quartet is ene viertal rond de celliste Jo Quail die vorig jaar op HellFest Myrkur verving. Wij zijn benieuwd wat deze samenwerking zal opleveren. Ook het hier afsluitende Envy is afkomstig uit het land van de rijzende zon. Deze band ging in 1992 van start en zorgt voor een mix van screamo, post hardcore en post rock. Je kan reeds zes full-albums van de band op de markt vinden, terwijl nummer zeven voorzien is voor dit jaar.

Negen bands mag je ook verwachten op de “Warzone”-stage. Op dag twee mag Grade 2 er de debatten openen. Dit trio is afkomstig van Ryde op het Isle Of Wight en drukt zich muzikaal uit aan de hand van een mix van punk en oi. De heren hebben sinds 2013 drie full-albums op de markt gebracht. Lion’s Law is dan weer een Frans gezelschap dat een mix verzorgt van oi, punk rock en street punk. Dit gezelschap werd in 2012 in Parijs opgestart en je kan o.a. drie full-albums in hun discografie gaan ontdekken. Guerilla Poubelle is ook al afkomstig uit de Franse hoofdstad alwaar de band in 2003 werd opgestart. Hun visie op punk rock kan je ondertussen terug vinden op full-albums, waarvan ‘La Nausée’ uit 2017 het meest recente is. Ook Frustration is afkomstig uit de Franse hoofdstad, alwaar de band in 2002 werd opgestart. Ze zorgen voor een mix van punk rock, new wave en post punk. In de discografie van dit gezelschap vindt je o.a. vier full-albums terug waarvan ‘So Cold Streams’ (2019) het meest recente is. Anti-Flag uit Pittsburgh, Pennsylvania, USA ontstond in 1992 maar was er eigenlijk ook heel kort tussen 1988 en 1989. Dit gezelschap zorgt voor een mix van punk rock, hardcore en punk. Tien full-albums telt de discografie inmiddels en nummer elf, ’20/20 Vision’ ligt dit jaar in de winkelrekken. Voor een stevige en best wel opzwepende mix van rockabily en psychobilly zit je goed bij Reverend Horton Heat. Door sommigen wordt frontman Jim heat beschouwd als “the godfather of modern rockabilly and psychobilly”. Twaalf full-albums telt de discografie van deze band ondertussen en daarvan is ‘Whole New Life’ (2018) het meest recente. Maar het is vooral tijdens live concerten dat de band er nog steeds nieuwe fans bij krijgt. Agnostic Front werd in 1980 in New York City opgestart. De band drukte al vlug zijn stempel op de hardcore / punk beweging uit de stad. In 1992 leek het doek te vallen over de band, maar sinds 1997 is de band terug actief. Nog steeds wordt de band geleid door vocalist Roger Miret en gitarist Vinnie Stigma. Twaalf studio-albums vind je onder deze naam op de markt, waarvan ‘Get Loud’ (2019) het meest recente is. The Toy Dolls werd reeds in 1979 opgestart in het Britse Sunderland en zorgt voor een mix van oi, punk, new wave en punk rock. Dertien full-albums kan je o.a. in de discografie van het gezelschap terugvinden. De enige constante factor bij deze band is nog steeds gitarist en vocalist Michael “Olga” Algar. Social Distortion is een Amerikaanse punk rock band die sinds 1978 actief is. Zeven full-albums kan je van deze heren op de markt vinden al dateert het meest recente, ‘Hard Times And Nursey Rhymes’ alweer van 2011.