Lutharö is een vrij nieuwe Canadese metal band met een zekere Krista Shipperbottom als frontvrouw. Ze begonnen in 2014 als Incarnadine en brachten hetzelfde jaar nog de ‘No Escape’ ep uit om vervolgens het jaar erop als Lutharö de ‘Incarnadine’ ep uit te brengen of was het andersom? In elk geval ging de band verder als Lutharö en dat lijkt heden vruchten af te werpen. Er is aandacht voor de band en dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het timbre van mevrouw Shipperbottom, die nu eens grunt dan weer eens zeer hoog zingt. Dit in combinatie met heavy up tempo metal die doet denken aan Arch Enemy, maakt dat de nummers lekker in het gehoor liggen en de luisteraar zin doet krijgen om zijn duivels eens te ontbinden. Aangezien we bij MUSIKA muziek serieus nemen ben ik me maar eens gaan verdiepen in de voorganger van deze ‘Wings Of Agony’ ep, de ‘Unleash The Beast’ ep uit 2018, zelf de opvolger van de ‘Incarnadine’ ep. Kunt u nog volgen? ‘Unleash The Beast’ telde vier knallers en een intro. Ik hoop eerlijk gezegd op basis van de ‘Unleash The Beast’ ep dat een label deze band een kans geeft zich te presenteren voor een groter publiek, want ze verdienen echt een luisterbeurt. Nu is er dus de ‘Wings of Agony’ ep en de vraag die ons kwelt is of deze mogelijks nog straffer zal zijn dan ‘Unleash The Beast’. Het antwoord is … (tromgeroffel) : “ja en nee”. De productie is enigszins zwaarder dan op ‘UnleashThe Beast’, maar de nummers klinken iets minder dynamisch. Het verschil zit duidelijk in de productie en de speelstijl. De drums klinken anders bijvoorbeeld. De stijl is meer death en trash metal geworden. Voorheen klonken ze eerder als Burning Witches. Voor de zekerheid ben ik de nieuwe clip van het laatste nummer, ‘Wings of Agony’, gaan beluisteren. Lutharö klinkt daar bijna als een copie van Arch Enemy en terug valt het verschil op met ‘Unleash The Beast’. De andere nummers op de nieuwe ep liggen allemaal in het verlengde van ‘Wings of Agony’, maar zijn stuk voor stuk de moeite. Ik vrees dus dat er geen uitgave gaat komen die beide ep’s gaat combineren, maar dat de band gewoon de ingeslagen weg verder zal bewandelen. En ik voorspel ze succes ermee. Anderzijds zou ik zeggen, doe nu uw voordeel met een band met twee gezichten, want binnenkort heb je een band die Arch Enemy gaat beconcureren. Lutharö komt eraan. U bent gewaarschuwd.
Frederik Blieck (85)
Independent Release
Tracklist: 1. Barren 2. Diamond Back 3. Blood Lightning 4. Will To Survive 5. Wings Of Agony