Met ‘Wings Of the Joyful’ is Gaylord toe aan het derde full-album. Achter de naam Gaylord schuilt slechts een persoon: Lord Gaylord. Op de derde creatie onder deze naam vind je elf black metal tracks. Opener ‘Red Wing, Dead Wing’ zet je op de verkeerde weg met liefdevol gefluit en getsjirp van vogeltjes. Gitaarklanken maken hun opwachting en het getsjirp en gefluit wordt danig verstoord op het eind. ‘The Firts To Die’ opent met een gesproken soundscape, alvorens Gaylord daadwerkelijk van wal steekt met dreigende in koude duisternis gehulde black metal die furieus uit de startblokken schiet. Daarna een donkere klank aanneemt en zich aan de hand van rauwe vocalen een weg naar je brein worstelt. De toon lijkt gezet, want ‘Devils From The Black’ gaat dezelfde weg op al blijft de gesproken soundscape wel achterwege. Het einde van dit nummer komt nogal abrupt en onverwacht. Bijen of wespen mogen met hun gezoem ‘Hunger’ openen, waarna een traag en slepend ritme de zaak in handen neemt om heel stilletjes aan kracht te winnen. We zijn al bijna twee minuten ver eer de rauwe vocalen opnieuw opduiken en het tempo wat wordt opgedreven. Lord Gaylord speelt wat met verschillende tempo’s, maar laat ons voornamelijk op onze honger zitten. ‘Borne From Inferno Winds’ is meer ons ding: dreigend, krachtig, uptempo en gehuld in een koude duisternis. Nog steeds niet om echt wild van te worden, maar dit gaat opnieuw de goede kant uit. Het gebruik van twee verschillende stem timbres is niet onaardig. Het instrumentale ‘Godless Universe’ volgt en speelt met verschillende tempo’s en ritmes, maar kan ons desondanks niet echt overtuigen. Ook dit nummer wordt met een schaar afgesneden. Een nieuwe gesproken soundscape zet ‘Thorns From Below’ in, dat daarna de typische black metal paden bewandelt. Een nummer dat we in het vakje “goed” kunnen onderbrengen, maar niet veel meer dan dat wegens het feit dat het originaliteit mist. Hetzelfde geldt voor ‘Odd’ dat een trager tempo aangemeten krijgt een zodoende wat meer dreiging uitstraalt. Het korte ‘Silencing The Voice Of God’ (geen twee minuten) is er, ondanks de korte gesproken soundscape waarmee het nummer begint, wel “boenk” op. Ratelende machinegeweren zorgen voor de intro van ‘Circle Of Spears’. Daarna nemen dreigende riffs over. Die ondersteunen zowaar rauwe vocalen die het geheel in een grimmig licht doen baden. Nog een nummer waar men ons desnoods voor wakker mag maken. Een liefdevol tafereel (kabbelend water, gefluit van vogeltjes en mooie gitaarklanken) mag het afsluitende ‘Wings Of The Joyful’ inzetten. Daarna zorgen zware riffs ervoor dat die schoonheid en puurheid wordt weg gevlakt en ondergedompeld in een koude dreigende duisternis. Eens het tempo wordt opgedreven en de rauwe vocalen hun opwachting maken is het liefdevolle tafereel al volledig uitgewist. Ondanks een paar knappe nummers heeft ‘Wings Of the Joyful’ van Gaylord ons niet volledig weten te overtuigen. We denken dan ook niet dat dit album in erg veel black metal collecties zal terecht komen, wegens het feit dat de markt elke dag opnieuw overspoeld wordt met (black metal) releases die ons wel volledig weten te overtuigen. Nu moeten we het houden op goed, maar …

Luc Ghyselen (70)

Blackened Death Records

Tracklist: 1. Red Wing, Dead Wing 2. The First To Die 3. Devils From The Black 4. Hunger 5. Borne From Inferno Winds 6. Godless Universe 7. Thorns From Below 8. Odd 9. Silencing The Voice Of God 10. Circle Of Spears 11. Wings Of The Joyful