Het Portugese Blame Zeus is er reeds sinds eind 2010. ‘Seethe’ is het derde full-album van dit gezelschap dat zich muzikaal vooral situeert in het vakje alternative rock / alternative metal, al hoor je ook invloeden uit progressive metal. ‘Seethe’ is er reeds sinds sinds eind vorig jaar, maar viel nu pas in onze brievenbus. Ondertussen draaide het schijfje al menig rondje ten huize je dienaar en toen we dit voor het eerst te horen kregen, dachten we “nog een female fronted metal band die een graantje probeert mee te pikken”. Maar na een paar luisterbeurten ontdekten we toch dat Blame Zeus meer is dan enkel een meelopertje. Opener ‘How To Succesfully Implode’ nestelt zich langzaam maar zeker in je geheugen, het catchy en prachtig gezongen ‘Déjà Vu’ is aanstekelijk en zou, indien het de kans krijgt op onze radiostations, gemakkelijk kunnen uitgroeien tot een mooi hitsucces. ‘Down To Our Bones’ is misschien net iets minder catchy of aanstekelijk wegens het iets tragere tempo. Toch blijft ook deze track gemakkelijk overeind. De schitterende vocalen van Sandra Oliveira worden heir van tegenwerk voorzien door de zware stem van gastvocalist Rui Duarte. Het klinkt mooi samen. ‘White’ is minder ons ding: het nummer kent wel een goede opbouw, maar is, naar onze smaak iets te melig. Zeker tijdens de aanvangsfase blijft het iets te gemakkelijk kabbelen zonder een rauw randje, dat de eerste drie nummers wel hebben. ‘Bloodstained Hands’ bouwt ook al zo mooi op en wint geleidelijk aan kracht. Dit maal is er wel dat rauwe randje en vooral de schitterende vocalen van Sandra Oliveira trekken ons weer volledig over de streep. Een “lullaby” is een slaapliedje, maar het hier gebrachte ‘The Obsession Lullaby’ is dit zeker niet, want dit klinkt zeker niet slaapverwekkend, maar straalt kracht uit. Naast de opnieuw schitterende vocalen valt ook de mooie gitaarsolo hier erg in de smaak. Een stampend ritme opent het krachtig rockende ‘Into The Womb’ dat mooi wordt uitgebouwd aan de hand van krachtige drumslagen en stevige riffs. En ja, we vallen in herhaling: de stem van Sandra is echt wel de kers op de taart. Het tempo wordt opgetrokken voor het energieke en gedreven ‘No’ waar naast kracht een pak dreiging van uit gaat. De melodieuze gitaarsolo zorgt voor een knappe break tussen de talrijke wisselingen in tempo en ritme. Dat laatste komt opnieuw tot uiting in het mooi opgebouwde ‘The Warden’ dat aan een vrij rustig tempo wordt afgewerkt en zodoende de stem van Sandra nog eens extra laat schitteren. Onderwijl zorgen de riffs ervoor dat er steeds een onderhuidse dreiging aanwezig is. Ook de gitaarsolo is opnieuw om duimen en vingers bij af te likken. Het vijftal – naast vocaliste Sandra Oliveira hoor je ook Paul Silva (gitaar), Tiago Lascassass (gitaar), Celso Oliveira (bass) en Ricardo Silveira (drums) – sluiten dit derde full-album in stijl af met ‘The Crown And The Gun’ waar kracht en melodie mooi samengaan dankzij de uitgekiende riffs. Het mooie tempo en ritme werk van zowel bass en drums zorgen voor de mooie ondersteuning en de vocalen zijn, zoals tijdens elk nummer op dit album, gewoonweg prachtig. Ook de gitaarsolo mag er opnieuw zijn, zodat dit een heel waardige afsluiter is van een album dat op een constant hoog niveau wordt afgewerkt. We kenden Blame Zeus niet echt, moesten even wennen aan het geluid, maar we zijn uiteindelijk volledige gevallen voor Blame Zeus (en dan vooral voor de schitterende warme, maar ook krachtige, stem van Sandra).

Luc Ghyselen (92)

Rockshots Records RSCD 070

Tracklist: 1. How To Successfully Implode 2. Déjà Vu 3. Down To Our Bones 4. White 5. Bloodstained Hands 6. The Obsession Lullaby 7. Into The Womb 8. No 9. The Warden 10. The Crown And The Gun