In een land als België dat bulkt van sterke post metal exportbands, heb je een sterk debuut nodig om je als band nog in de verf te zetten in een haast oververzadigd landschap. Met ‘Kenoma’ verzekert het Beringse blackened post metal gezelschap Sons Of A Wanted Man zich alvast van een plaatsje! Na een wel heel erg abrupt, jachtig begin in medias res, wordt overgeschakeld naar het typerend melodische gitaargeweld met langgerekte growls en screams van Jan Buekers (en beuken doet-ie wel), die we nog kennen van hun self titled ep. Er is een mooie afwisseling van snel, energetisch en passioneel naar traag, melodisch en emotioneel. De kracht van dit album zit zeker en vast in de meeslepende, emotionele, opbouwende finales van songs als ‘Kenoma’, ‘Serpentine’ en ‘Under A Lightless Sky’, maar je hebt de explosieve energie die eraan voorafgaat nodig om het ten volle te appreciëren. Toch is Sons Of A Wanted Man’s eerste langspeler zeker geen herhaling van wat zij (en tallozen voor hen) eerder al brachten: dat bewijst de toegankelijke catchy groove op ‘Kenoma’ (fans van Psychonaut, spits je oren!) en zeker de sterke shoegaze vibes op ‘Canine Devotion’. Die laatste track bevat een prachtig gastoptreden van Isa van Slow Crush, dat het geheel een heel verfrissende, dromerige toets geeft en fans van het oude Alcest zeker niet onberoerd zal laten. En dat bedoel ik letterlijk: de songs hebben veel melancholie en gevoel, “hitting you right in the feels”, veel meer dan de ep. Je hoeft het leven niet te haten om deze plaat mooi te vinden. ‘Under A Lightless Sky’ begint lekker black en duister met veel dissonantie, met ook hier energieke explosies gevolgd door emotionele implosies, de instorting na de storm. Andermaal zijn de backing vocals van Isa een sterke meerwaarde en een krachtig contrast met de screams van Jan. Mooi melancholisch mijmeren. ‘Absent’ en het opslorpende ‘Amor Fati’ zijn dan weer meer rechttoe rechtaan sterke blackened post metal, meer in de stijl van de ep. ‘Pleroma’ is een mooie afsluiter met veel post rock tremolo dat mij om één of andere reden flashbacks geeft naar een Cult Of Luna show. Dat kunnen ze dus ook! ‘Kenoma’ is een emotionele catharsis die de luisteraar meesleept in een wervelende trip van razernij en overgave tegelijk. Dat de plaat gereleaset werd onder het niet onbekende Les Acteurs de l’Ombre, hoeft dan ook niet te verbazen. Van deze jongens gaan we nog horen!
Sam Bruynooghe (85)
Les Acteurs de l’Ombre Productions
Tracklist: 1. Kenoma 2. Serpentine 3. Canine Devotion 4. Under A Lightless Sky 5. Absent 6. Amor Fati 7. Pleroma