Shiraz Lane, supports: Block Buster, Temple Balls – 02/03/2020 – JH Asgaard, Gent.
Block Buster opende de avond stipt. De Finse band, gekend voor zijn energieke hard rock werd door de broers Aarni & Jaakko Metsäpelto gestart. Opvallend nummer in de setlist was ‘Losing Gravity’, een traag nummer met een geweldige gitaarsolo. De heren hebben intussen een platencontract bij Frontiers weten te bemachtigen. In het laatste nummer brak de gitaarriem van de zanger nog en die verliet het podium om een andere te halen. Intussen speelden de andere leden van de band verder. Een goede en aangename verrassing, een band die wel een pak potentieel heeft. Ze bedankten de andere bands om support te mogen spelen en vroegen het publiek om hun merchandise stand achteraf eens op te gaan zoeken.
Temple Balls: De heren van Temple Balls leerde ik kennen van een vorige passage in België, eind vorig jaar toen ze in december het voorprogramma van Sonata Arctica mochten verzorgen. Hun energieke stijl vulde al rap het kleine podium en in een mum van tijd hadden de heren het intussen volgelopen zaaltje in de hand. Alhoewel de eerste band erg goed was, bleken deze heren toch een trapje hoger te staan en al kende ik slechts enkele nummers, bleken ze enkel meezingers en sfeermakers te brengen. De vocalist stond bij momenten op de luidsprekers, zijn publiek op te hitsen. Veel beweging, veel losse haren en veel ambiance. Intussen hebben de heren een tweetal albums uit, die je in de merchandise stand kon aanschaffen.
Shiraz Lane: De allerlaatste band die ooit in Asgaard mocht optreden is het Finse Shiraz Lane. Het is trouwens de eerste Europese headlinertour van dit gezelschap en dat op zich bewijst dat ze veel in hun mars hebben. Een van de vorige keren dat ik hen aan het werk zag was op WildFest vorig jaar, waar de gitarist er niet bij kon zijn en de heren een akoestische set zouden spelen. Bleek achteraf een van de beste acts te worden van het festival. Dus hoge verwachtingen en met een ferme setlist zetten ze de zaal vanaf het begin in vuur en vlam. Dat mag je bijna letterlijk nemen, de eerste rij (nagenoeg uitsluitend flink uitgedoste vrouwelijke) fans waren duidelijk onder de indruk van zanger Hannes Kett, die hen ook vaak uitdaagde. Volledig opgaande in hun set verdween de gitarist plots in het publiek, maar deed energiek verder. De interactie met publiek was erg goed, soms zelfs grappig toen de vocalist het publiek tot nazingen uitnodigde. Traditioneel ging hij zelf moeiteloos elke beurt hoger en hoger maar moest na enkele beurten toch lachen toen de helft afhaakte. Erg energiek en vol goesting gedreven zetten ze track na track verder en moesten soms het publiek ook wat stimuleren, dat natuurlijk op een weekdag afzakte. Al bij al een erg geslaagde avond, die natuurlijk wel dubbel is gezien ze de tent daar nu letterlijk gaan afbreken …
Met dank aan: Frederik Vermeiren (GRIMM).
Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.